Technisch camerajargon verklaard
Bestandsformaat: Bijna alle compactcamera’s schrijven de opgenomen beeldbestanden weg in de JPEG-bestandsindeling. De hybride en spiegelreflexcamera’s bieden de mogelijkheid om bestanden dubbel op te slaan: zowel in JPEG- als in RAW-bestandsindeling. Met het laatste wordt het beeldstand ‘ruw’ of onbewerkt opgeslagen waardoor deze bestanden groter zijn groter dan de JPEG’s. Het biedt het voordeel dat je het bestand nog op jouw computer kan bewerken en zelf kan bepalen wat de beste instellingen voor witbalans, scherpte, kleuren en contrast zijn.
D-SLR: Een Digital Single Lens Reflex of spiegelreflexcamera is uitgerust met een spiegel die naar boven klapt wanneer je de ontspanknop indrukt. De sluiter wordt geopend en het beeld komt zo gedurende de vastgestelde belichtingstijd op de sensor terecht.
ISO: De lichtgevoeligheid wordt in ISO-waarden uitgedrukt. In omstandigheden met minder licht bijvoorbeeld kun je een hogere waarde instellen. Maar dit veroorzaakt vaak meer beeldruis.
Megapixel: De resolutie van camera’s wordt in megapixel aangegeven. Het is het aantal pixels dat de sensor van de camera aankan. Hoe hoger de resolutie, hoe meer detail kan worden vastgelegd. 1 megapixel is gelijk aan 1 miljoen pixels.
Sensor: Bij het fotograferen met een digitale camera gebeurt het aftasten van het beeld door de sensor, een lichtgevoelige elektronische chip. Camera’s gebruiken of een CCD (charge coupled device) beeldsensor of een CMOS (complementary metal oxide semiconductor) beeldsensor. CCD sensoren bieden betere kwaliteit, maar verbruiken meer stroom en zijn duurder om te produceren dan CMOS sensoren. Aanvankelijk werden die laatste het meest gebruikt in goedkopere camera’s, maar door verbeteringen worden ze nu ook gebruikt in meer populaire high-end camera’s omdat ze sneller, kleiner en energiezuiniger zijn.
Handig, zo’n artikel dat nèt op tijd verschijnt 🙂
Helaas blijf ik een beetje op m’n honger zitten met m’n vraag.
Binnenkort ga’k op safari, maar de enige fototoestellen die i kheb zijn de typische point-en-click dingen van de Aldi. Meer dan goed genoeg om op een feestje sfeerbeelden te maken, maar voor dieren in’t wild, tja. Vorige vakantie toch gemerkt dat ’t niet alles is. Voornamelijk omdat goedkope digitale toestellen altijd een zekere tijd hebben tussen het afklikken en het nemen van de foto.
Reflexcamera’s lossen dat probleem op, maar zijn dan weer veel duurder en je hebt lenzen nodig…
Wat zou je aanraden voor een absolute amateur op’t vlak van fotografie, die toch foto’s wil kunnen nemen van snel bewegende dingen zoals wilde dieren? Een superzoom heb ik an sich niet nodig – foto’s hebben tegenwoordig toch zo’n hoog aantal megapixels dat ik achteraf ook wel kan inzoomen op de interessante delen; m’n foto’s komen toch gewoon in albums, op een TV-scherm of op een sociale netwerksite terecht.
Al op voorhand bedankt voor een antwoord
Eigenlijk geef je het antwoord op je vraag al zelf 😉 De vertraging tussen afdrukken en foto nemen oftewel ‘shutter lag’ is waar je op moet letten. Je moet dus een compacte camera kiezen die weinig last heeft van dit fenomeen. Als je naar ‘shutter lag’ zoekt op Google vind je zelfs vergelijkingstabellen, zoals hier op een Engelse site.