Dynamic Domain Name System of DDNS

domeinnaam dus wereldwijd naar het juiste ip-adres vertaald zal worden.

Daarom werd er in het DDNS-protocol een zonenotificatiefunctie ingebouwd. Daardoor zal de primaire DNS-server alle secundaire servers een melding sturen dat een bepaalde zone bijgewerkt is. Daardoor weten die secundaire DNS-servers dat ze die bijgewerkte zone moeten gaan afhalen zodat hun configuratie overeenkomt met die van de primaire server.

Incrementeel

Zonder DDNS zou een volledige kopie van de gewijzigde DNS-zone over alle servers heen uitgewisseld moeten worden. Als zo’n zone vrij groot zou zijn of erg vaak bijgewerkt wordt, dan betekent dat behoorlijk wat werk voor al die DNS-servers. Daarom bevat het DDNS-protocol de mogelijkheid tot incrementele overdracht van zonedata: dit ontlast de DNS-servers gevoelig. Deze functie heet IXFR (afkorting voor ‘incremental transfer) en zorgt ervoor dat secundaire servers geen volledige zone moeten afhalen, maar slechts de incrementele wijzinging, dus alleen de records die veranderd zijn.

Stel dat je een paar duizend DNS-records in een bepaalde zone hebt waarvan er maar twee veranderd zijn, dan hoeven bij het DDNS-systeem alleen maar deze twee veranderde inschrijvingen overgedragen worden tussen de servers en niet de hele zone, die immers een paar duizend inschrijvingen telt.

DHCP en DDNS

Veel moderne DHCP-clientimplementaties ondersteunen DDNS en communiceren dus volautomatisch elke ip-adrestoewijzing of -verandering naar de bevoegde DNS-server. Een van de meest populaire DNS-servers waarmee zo’n DDNS-bijwerking mogelijk is, is uiteraard BIND. Er zijn natuurlijk ook heel wat commerciële DNS-servers die DDNS-bijwerking ondersteunen. De wijzigingsnotificaties gebeuren uiteraard geëncrypteerd tussen DDNS-clients en de primaire DNS-server, of tussen DNS-servers onderling. Zonder encryptie zou immers