een leuk spel is en blijft, verliest het wel een beetje de charme van het echte gezelschapsspel. Je hoeft immers niet zelf je geld te tellen of je medespelers in de gaten te houden omdat ze stiekem op je eigendom staan maar geen huur willen betalen. Daar staat dan weer wel een stukje tijdswinst tegenover. Doordat je niet moet tellen en dergelijke gaat het spel wat vlotter, hoewel je nog steeds een aantal uur nodig hebt om een partijtje Monopoly tot het einde uit te spelen.
Wie is de rijkste?
Om daar wat aan te doen ontwikkelde EA een nieuwe gamemodus, genaamd The Richest. Hierbij moet je even alles wat je weet over Monopoly vergeten. Het spel vertrekt namelijk met het gooien van vier dobbelstenen. Dan volgt een minigame om te bepalen wie als eerste een van deze dobbelstenen mag kiezen. Als iedereen een dobbelsteen heeft, dan wordt het corresponderende aantal ogen omgezet in tokens die allemaal op een willekeurig vakje op het bord terecht komen. Beland jouw token op een vakje dat niemand bezit, dan is die eigendom nu van jou. Land je token echter op een vakje van iemand anders, dan moet je een van jouw eigendommen als huur betalen. Je betaalt dus niet met geld, maar enkel met eigendommen!
Uiteraard heb je geregeld de kans om eigendommen te ruilen en zo te proberen een monopolie te bekomen. Op het eind van elke beurt worden alle eigendommen en eventuele monopolies, huizen of hotels omgerekend naar hun geldwaarde en wordt gekeken wie de rijkste is. Wie het rijkst is aan het eind van het spelletje is de winnaar.
Afhankelijk van je keuze voor een spelletje Developer, Industrialist of Tycoon bestaat het spel uit zes, negen of twaalf ronden. Bij Developer zijn naast de straten enkel de Kans en Algemeen Fonds vakjes
