Die ‘iets’ mag je dan meestal wel zelf kiezen. Zoiets heet een derde-niveaudomein. Als je wel de tweede naam van rechts mag kiezen, heb je een tweede-niveaudomein.
Eerste-niveau- of topniveaudomeinen kun je nooit kiezen, die zijn meestal voorbehouden voor landen (waarbij de V.S. er meerdere hebben). Je keuzevrijheid is dan wel nog beperkt door de keuzen die door anderen voor je gemaakt werden (een naam kan immers maar één keer toegewezen worden) of door regels inzake morele of wettelijke normen die de publieke DynDNS-dienst je oplegt.
Bijwerken
Een publieke DynDNS-dienst moet je bijwerken met specifiek voor die dienst geschreven clientsoftware. Het updateprotocol voor een publieke DynDNS-dienst is immers niet gestandaardiseerd. Daardoor gebruikt elke DynDNS-dienstuitbater zijn eigen systeem. En dat vereist een voor die dienst specifiek ontworpen clientsoftware.
Publieke DynDNS-diensten zullen doorgaans clientsoftware aanbieden voor Windows, Linux en Mac. Vaak ook updateroutines geschreven in populaire scripttalen, die dan op niet-ondersteunde platformen gebruikt kunnen worden.
Routers
Gelukkig wordt een en ander vereenvoudigd doordat veel routerfabrikanten tegenwoordig standaardondersteuning voor publieke DynDNS-diensten voorzien in de routerconfiguratie. Dat geldt wel niet voor alle publieke DynDNS-diensten: veelal zal een fabrikant slechts de twee of drie populairste ondersteunen. Als je een van die door de fabrikant ondersteunde diensten gebruikt, kan de router volautomatisch het ip-adres in die dienst aanpassen zodra het verandert. In feite kennen we maar één dienst die door zowat elke router met DynDNS-ondersteuning ondersteund wordt en dat is DynDNS.org.
