het toestel aan staat en je op het knopje links van de zoeker drukt, klapt ze uit. Let op! Dit lukt niet als je een optionele flitser in de flitsschoen schuift.
Het zoekerbeeld oogt wat groter en is voldoende helder ondanks het gebruik van spiegeltjes in plaats van een prisma zoals dat gebruikelijk is bij high-end spiegelreflexcamera’s. Je ziet in de zoeker niet meer dan ongeveer 95% van het beeld dat je later op je computerscherm zal zien. Hoe er rekening mee dat als je afdrukken laat maken bij een labo er aan de randen vaak wel iets van het beeld zal wegvallen of afgesneden worden, dus deze twee euvels kunnen elkaar compenseren.
Als laatste punt valt nog te vermelden dat je bij Canon tevergeefs de beeldstabilisator zal zoeken. Op de cameramarkt vind je namelijk twee stromingen: fabrikanten die de beeldstabilisatie in de body verwerken en andere die de IS technologie in de objectieven stoppen. Voor ieder systeem is wel wat te zeggen. Canon heeft momenteel een vrij uitgebreide collectie lenzen met beeldstabilisatie.
Bediening
Het instellen van de camera verschilt nauwelijks van de EOS 400D. Na het aanzetten van het toestel kies je met de commandoknop het gewenste belichtingsprogramma. Toestellen uit deze klasse zijn meestal voorzien van zowel manuele, volautomatische als scèneprogramma’s en bij de Canon 400D is dit
