AP dat met het internet is verbonden. De cellen van een Wi-Fi-netwerk zijn veel minder krachtig dan die van een gsm-netwerk. Eén AP heeft een gemiddeld zendbereik van dertig meter binnenshuis en honderd meter buitenshuis.
Wi-Fi netwerken gebruiken de 2,4 GHz-radioband die over heel de wereld licentievrij is. Er is dus geen toestemming nodig om in deze radioband gegevens te zenden of te ontvangen. De band wordt echter gebruikt door allerlei andere apparaten, van microgolfovens tot binnenhuistelefoons. Ook Bluetooth (draadloze communicatie over korte afstand) gebruikt deze band. Interferentie is dus mogelijk, maar in de praktijk treden er weinig problemen op.
Wat heb ik nodig?
Om een hotspot te kunnen gebruiken, is een pc, notebook of handheld met een draadloze netwerkkaart of ingebouwde Wi-Fi module nodig. Sommige hotspots zijn volledig gratis, voor andere moet u betalen. Doorgaans kunt u op de locatie waar de hotspot zich bevindt krabkaarten kopen waarmee u voor een vastgelegde periode kunt internetten. Gebruikt u vaak hotspots van dezelfde operator dan kunt u ook een abonnement nemen.
Moderne pc’s en notebooks die werken onder recente versies van Windows of Macintosh hebben software aan boord waarmee u alle hotspots in de onmiddellijk omgeving kunt opsporen. Hetzelfde geldt voor zowat alle handhelds en gsm’s met Wi-Fi.
Identificatie van de publieke hotspot via Intel PROSet software
De publieke hotspots hebben duidelijk herkenbare namen, waarin de naam van de operator is verwerkt (bijvoorbeeld Belgacom of Telenet). Nadat u de gewenste hotspot hebt geselecteerd, opent automatisch een webpagina waarop u de code van uw krabkaart of de gegevens van uw abonnement kunt invoeren. Bij sommige operatoren kunt u ook direct met uw kredietkaart betalen. De gratis hotspots tonen meestal een balk met reclame. Hebt u al een regulier breedbandinternetabonnement bij Belgacom Skynet of Telenet dan mag u overigens
