De Sony Alpha 100 is vervaardigd uit slagvast plastic, wat bij normaal gebruik natuurlijk stevig genoeg is. Wel wat vervelend is de plaatsing van de ontspanknop. Als je het toestel op een ontspannen manier vasthoudt, nestelt je wijsvinger zich eerder op het instelwieltje in plaats van op de net erachter gelegen ontspanknop. Nikon lost dit op door de knop meer naar voor te plaatsen en het instelwiel horizontaal aan de voorkant aan te brengen. Zo kan je het wieltje met je middenvinger bedienen. De D200 heeft bovendien nog een extra wieltje op de rug van het toestel. Zo kan je bijvoorbeeld bij manuele opnamen gelijktijdig en snel zowel de sluitertijd als het diafragma aanpassen. Bij de Alpha moet je telkens schakelen tussen deze twee functies.
Boven op de Alpha 100 zitten twee opdrachtenknoppen zoals dat ook bij de Dynax-toestellen het geval 
was. Met de rechtse knop stel je het belichtingsprogramma in en met de linkse schakel je tussen de meest gebruikte instellingen: ISO waarden, witbalans, flashmodus, enz. De functie van deze grote opdrachtenknoppen wordt bij de Nikon vervuld door het ingedrukt houden van de betreffende knoppen en het simultaan draaien aan een van beide instelwielen. Qua gebruiksvriendelijkheid is er hier tussen beide camera’s weinig verschil: het ene systeem went net zo snel als het andere. Beide camera’s hebben op de rug nog een shuttleknop waarmee je onder andere door de schermmenu’s kan navigeren. Deze knoppen mochten wel wat groter zijn voor mensen met grote handen. Bij allebei de camera’s moet dit lukken: er is voldoende ruimte voor.
Zowel Nikon als Sony voorzien rechts van het toestel achter een klapdeurtje een slot voor een CompactFlash kaart van het type I of II. Dit is een stuk handiger dan een CF-slot in de bodem van de camera, zeker als je vaak op statief werkt. Sony zou Sony niet zijn als er bij de camera geen MemoryStick adapter geleverd werd. Als je reeds Sony gebruiker was, kan je rondslingerende MemoryStick Duo kaartjes in de adapter schuiven die je op zijn beurt in het CF slot inbrengt. Het is echter net iets handiger om échte CF kaarten of Microdrives te gebruiken. De aansluitingen voor video-out, DC in en USB 2.0 zitten bij de D200 links van het toestel netjes gegroepeerd achter rubber beschermklepjes. Alleen de connectie voor de afstandsbediening zit links vooraan op de camera. Bij de Sony Alpha zijn de aansluitbussen wat meer verspreid over het toestel. De USB connectie vind je naast de CompactFlash kaart. De aansluiting voor een externe stroombron zit onderaan links en de bus voor een afstandsbediening op de rug van de camera. De USB link dient tevens als video-out.
MemoryStick adapter van Sony
waarom worden er 2 toestellen vergeleken Sony en Nikon waar een prijs verschil van 1000 euro in zit. LEES HIER ONDER EN JE SNAPT WAAROM
vermoeden bestaat dat beide camera\’s voorzien zijn van dezelfde CCD.
Volgens verschillende internetbronnen gaat het om een lichtgevoelige chip die door Sony is ontwikkeld en door Nikon wordt aangekocht. Na de overname van Konica Minolta gebruikt Sony ze natuurlijk ook zelf. De opvallendste aanwijzingen dat het om hetzelfde product gaat zijn de resolutie van 10 megapixel en het 3:2 opnameformaat met 3872 x 2592 pixels. Maar eigenlijk zijn deze gelijkaardige specificaties al reden genoeg om de toestellen samen aan een onderzoek te onderwerpen.
waarom zijn de foto\’s op het eind niet met gelijke waarden opgenomen? Zowel in tijd als opening. Ik meen dat algemeen de Nikon\’s donkerder zijn. Ondervind dit ook op mijn D 100 zo.
waarom worden er 2 toestellen vergeleken Sony en Nikon waar een prijs verschil van 1000 euro in zit mischien was een vergelijk met de nikon d80 beter geweest
Reacties zijn gesloten.