Daar is’em…, daar is’em!!!

Tijdens de match krijg je weer overal metertjes te zien. Zo geeft de kleur van de vermoeidheidsmeter aan hoe goed je speler speelt, wat ook weer zijn stats beïnvloedt en naast het scorebord duiden enkele bolletjes aan welke ploeg het overwicht heeft. Wat opvalt tijdens het spelen, is dat alles veel minder stereotiep voorkomt. De physics van de spelers en vooral die van de bal zelf, zijn veel verbeterd ten opzichte van vorig jaar. Als je naar doel schiet, kan de bal na de redding nog in doel belanden, omdat de doelman hem slecht heeft weggewerkt. Zo is het steeds de moeite waard om eens op doel te schieten van buiten de zestien meter.

Een opvallend gevolg van de nieuwe physics is, dat wanneer je op een knop drukt, je nog niet meteen de bal afspeelt. Hij moet bij je voet komen, wat eigenlijk nogal logisch is natuurlijk. Dit vormt in het begin nogal een struikelblok, vooral bij doorsteekpasses die op het juiste moment gegeven moeten worden om buitenspel te voorkomen, maar je went er na enige tijd wel aan. Het maakt het allemaal dat ietsje realistischer natuurlijk.
Zo kan je ook in-game veranderingen doorvoeren in je tactiek door op één van de richtingstoetsen van het D-pad te duwen (met L1 voor verdediging). Je kan zo je eigen speelstijl aanpassen en elk moment omschakelen naargelang de speelstijl van je tegenstander.

Een opmerking over de arbitrage, zoals die tegenwoordig wel meer worden gemaakt, is dat onder andere Kim Milton Nilson himself een wedstrijd komt fluiten in de Jupiler League, maar nergens te bespeuren valt op het veld. Hij komt alleen maar tevoorschijn bij een overtreding en fluit dan op zijn fluitje, dat eigenlijk niet te zien is… Maar voor de rest zijn er geen fouten te bespeuren bij het naleven van de spelregels.