Resolutie en bestandsformaten
Zoals steeds is de maximale resolutie van de nieuwe digitale camera niet alleen het onderwerp van het gesprek maar ook het uithangbord bij uitstek voor de technische knowhow van de fabrikant. Nikon heeft dus gekozen voor samenwerking met Sony bij de ontwikkeling van de lichtgevoelige chip en gebruikt voor de D2X een 12,4 megabyte CMOS sensor. Die levert foto’s af van 4288 x 2848 pixels. De Nikon D2X kan bij één opname een RAW-bestand vastleggen en tegelijkertijd een JPG-bestand opslaan met dezelfde beeldgrootte en een kwaliteitsinstelling naar keuze. Je kan ook RAW bestanden aanmaken zonder JPG. Verder kan je kiezen voor TIF of JPG fijn, normaal of basiskwaliteit.
De bestanden zijn zoals je wel kan vermoeden erg groot. Een foto in TIF neemt 36,5 MB in. Op een CF kaart van 1GB passen dan slechts 27 kiekjes en dat is bijgevolg minder dan op een fotofilmpje van 36. Als je het polyvalente RAW-formaat inzet krijg je opnamen van 21MB per klik. JPG-files zijn ongeveer 6MB groot. Dit is al wat opslagvriendelijker.
Bij aanschaf van de Nikon D2X krijg je eigenlijk twee professionele toestellen voor de prijs van één. Als je de high-speed uitsnede activeert legt de camera slechts het centrale deel van het beeld vast. In de zoeker wordt dit deel met een fijn zwart kadertje aangegeven. Toch zijn deze foto’s nog goed voor bijna 7 megapixel of 3216 x 2136 pixels. De vergrotingsfactor van de brandpuntsafstand van je objectief stijgt hiermee wel naar 2x. Dit betekent dat een klassiek kleinbeeld objectief van 200 mm beelden oplevert alsof ze met een 400 mm werden gemaakt. Voor bepaalde toepassingen kan dit een pluspunt zijn. Sportfotografen bijvoorbeeld profiteren niet alleen van de te gekke opnamesnelheid bij de high-speed uitsnede, maar kunnen tegelijkertijd vrij goedkoop over een lange brandpuntsafstand beschikken.
