Zelfs al kan jouw camera foto’s nemen op bijvoorbeeld 6 megapixels dan nog is het een goed idee om de resolutie en de compressiegraad van de foto aan te passen aan wat je er uiteindelijk mee wil doen. Het heeft geen nut alle foto’s op de hoogste resolutie en de laagste compressie te trekken als je ze uiteindelijk toch maar op 10 x 15 cm afdrukt. Bedenk dat je meer foto’s kunt bewaren op de geheugenchip bij een lage resolutie en met een hoge compressie.
Omdat de camera kleinere bestanden wegschrijft, zal hij ook sneller klaar zijn voor een nieuwe foto. Alleen als je zeker weet dat je de foto later vergroot wil afdrukken of als je bepaalde details niet wil missen (bijvoorbeeld bij een macro-opname) stel je de hoogste resolutie en laagste compressiegraad in.
De huidige generatie digitale camera’s heeft meestal een klein vast geheugen en een sleuf voor een verwisselbaar geheugenkaartje. Het vaste geheugen dient alleen voor noodgevallen en kan niet veel foto’s bevatten. Er bestaan verschillende varianten van geheugenkaartjes, die onderling niet uitwisselbaar zijn. Als je een digitale camera koopt, kies je dus tegelijk voor een bepaald type van geheugenkaart.
Sony alpha DSLR-A100: 10 megapixel spiegelreflex met Super SteadyShot stabilisatie (ca. 1.000 euro)
Sommige types geheugenkaarten zijn duurder dan andere, of ze bieden minder opslagruimte. Vandaag is de SD Card bij consumentencamera’s het meest gebruikt en dus