Vier fotoinkjetprinters getest

HP PhotoSmart 8050

Snelheidsscore: 50/100
Kwaliteitsscore: 0/100

De HP PhotoSmart heeft een 1,8-inch scherm om je foto’s te bekijken, te bewerken en vervolgens af te drukken. Dit kan met behulp van een computer – maar HP levert net als de andere merken geen USB-kabel mee – of zonder behulp van een computer, maar dan via Bluetooth, PictBridge of de geheugenkaartlezer. Met de HP Real Life technologie kunnen bijvoorbeeld rode ogen weggewerkt worden en met HP’s Adaptieve Belichting worden de details in onderbelichte of donkere foto’s beter tot uiting gebracht.
De 8050 wordt met drie cartridges met HP Vivera inkten geleverd. De driekleurige inktcartridge, de foto cartridge voor het printen van kleurenfoto’s en de zwartwit cartridge voor tekst. Voor wie graag artistieke zwartwit foto’s afdrukt, is er de speciale grijze foto cartridge verkrijgbaar. Over het papier moet je je ook geen zorgen meer maken, want HP heeft een sensor geïnstalleerd die automatisch de papiersoort detecteert en de printinstellingen uit zichzelf aanpast. Je kan printen op een maximum resolutie van 4800 op 1200 dpi. De HP PhotoSmart 8050 is verkrijgbaar aan een adviesprijs van 149 euro.

HP Photosmart 8050

Testmethode
De gebruikte testprocedure bestaat uit twee hoofdonderdelen: een kwaliteits- en een snelheidstest. De kwaliteitstest onderzoekt hoe goed er zowel in zwartwit als in kleur afgedrukt wordt. Daartoe gebruiken we een verzameling testdata die ons toelaat te beoordelen hoe secuur de afdruk is, hoe hoog de resolutie en of er afwijkingen in de afdruk zijn. Meer specifiek bekijken we onder meer hoe dun de kleinste lijndikte is die de printer aankan, hoe dicht hij twee lijnen tegen elkaar aan kan drukken zonder dat ze in elkaar overvloeien, hoe goed hij diapositief kan drukken zonder dat de grote hoeveelheid zwart een nefaste invloed heeft op hele fijne witte lijntjes, hoe klein hij tekst kan drukken totdat die niet meer leesbaar is, hoe nauwkeurig hij letters in een bepaalde puntgrootte drukt, hoe precies de printer de af te drukken data op het papier positioneert en nog veel meer. We kunnen ook zien of de printer in staat is mooie grijsgradaties uit te voeren: dat is nodig om bijvoorbeeld kleurenmateriaal af te drukken op een monochrome printer. Voor kleurenprinters drukken we speciale kleurenschema’s af, die ons tonen of de printer keurig kan evolueren van wit naar zwart (via alle mogelijke tussenkleuren, uiteraard) zonder kleuren verkeerd te mengen of elkaar vals te laten beïnvloeden. Uiteraard bekijken we ook enkele kleurengrafieken en -foto’s die door de geteste toestellen afgedrukt moeten worden. Deze kwaliteitstest voeren we uit met de printersturing ingesteld voor de allerhoogste kwaliteit en de hoogste resolutie. Omdat het hier puur om kwaliteit gaat en de afdruksnelheid voor dit testhoofdonderdeel onbelangrijk is, maakt het dus ook niet uit met wat voor pc je dit doet.
Dat is natuurlijk wel belangrijk voor de snelheidstesten. Dit testhoofdonderdeel voeren we uit op een moderne zelfbouw pc (Pentium 4/2,4 GHz met 256 MB DDR RAM) Het besturingssysteem is Windows XP Pro. Snelheidstesten dienen uiteraard om te meten hoe lang het afdrukken van bepaalde testdocumenten duurt. Deze drukken we allemaal af met de standaardinstellingen van de printer, al kiezen we wel voor kleur of zwartwit in de printersturing al naargelang het soort te testen printer en het te verwerken document. De reden voor de standaardinstellingen is dat dat de meest gebruikte zijn. Een keuze voor hoge kwaliteit betekent immers dat de gebruiker minder geïnteresseerd is in de snelheid maar juist in de afdrukkwaliteit. Die instelling is dus voor belang voor een kwaliteitstest, maar voor de snelheidstest kozen we daarom dus voor de standaardinstellingen van de te testen printer.
Onze snelheidtest bestaat uit vier categorieën. We noemen die categorieën formulieren, tekstverwerking, zakelijke grafieken en foto. De eerste categorie, formulieren, bestaat uit vijf exemplaren van een pagina met schaarse bladvulling (zoals een rekening of factuur). Hierbij zou een printer de allerhoogste snelheid moeten kunnen halen van alle testen die we doen. Categorie nummer 2, tekstverwerking, bestaat uit vier bladzijden van een tekstverwerkingsdocument: een nieuwsbrief waarin verschillende fonts, enkele lijngrafieken en een paar tekeningen voorkomen, maar ook stukken tekst met andere achtergrondkleur of -schaduw.
Snelheidsonderdeel nummer drie (zakelijke grafieken) bestaat uit een document van eveneens vier bladzijden in Adobe PDF-formaat (Page Description Format): je mag dit beschouwen als pure bitmap graphics. De vierde en laatste test drukt een paginagrote kleurenfoto af. Bij laserprinters zien we hiermee hoe snel zij grijsgradaties kunnen uitvoeren en bij kleurenprinters uiteraard hoe snel zij fotorealistisch kunnen drukken op normaal papier en met standaardkwaliteit.
We meten de afdruktijd van het ogenblik dat we de printopdracht geven totdat het laatste blad uit de printer rolt, al splitsen we dit nog in twee deeltijden: tijd tot het eerste blad uit de printer rolt, en tijd totdat het laatste blad klaar is. Dat geeft ons voor elke snelheidscategorie twee tijden en die rekenen we om naar een algemene snelheid in pagina’s per minuut per categorie. Daaruit berekenen we later een gemiddelde druksnelheid voor de hele printer. Zoals gewoonlijk liggen onze testcijfers flink wat lager dan de door de fabrikant opgegeven snelheidscijfers. Dat komt omdat de fabrikanten meestal de theoretisch hoogst haalbare snelheid opgeven, terwijl je van ons de werkelijk gemeten snelheid tijdens onze hele testprocedure krijgt. Die is uiteraard minder.