Aan het begin van je carrière ben je nog een niemand, een groentje. En dat klopt ook, want je moet nog steeds leren om op de muziek, met zo min mogelijk fouten, de juiste knoppen op het juiste moment in te drukken, en dat valt niet mee. Na een uur rocken was het ons in de easy-modus nog geen enkele keer gelukt om een nummer perfect te spelen.
Rock Chick
Je begint in een soort van talentenwedstrijd in een plaatselijke high-school. Hier moet je vier van de vijf nummers goed gespeeld hebben, wil je naar de volgende locatie gaan. Ook hier moet je de meeste nummers, die uiteraard steeds moeilijker en complexer van aard worden, boven een bepaalde score gespeeld hebben. Aan het einde speel je, als je alles goed hebt gedaan, in een gigantisch openlucht festival in Engeland. Leuk is dat de nummers een mix zijn van zowel modernere rock zoals van The Foo Fighters en The Police als oudere rock zoals van The Who en Deep Purple.
Rockgevoel
In het begin, zelfs al heb je alle oefeningen braaf uitgevoerd, is het een kwestie van wennen en het nummer steeds beter leren kennen. Het helpt namelijk niet als je een nummer gewoonweg nog nooit hebt gehoord. Het gevoel wat je nodig hebt om dan een perfecte score neer te zetten, is er nog niet. Zit je ernaast, dan hoor je een irritant en totaal onmuzikaal geluid van een snaar de helemaal niets raakt, en dat geeft je dan ook echt een slecht gevoel.
Rocken als een bezetene!
Naarmate je vaker speelt en het nummer door en door begint te kennen, is het steeds eenvoudiger om hogere scores neer te zetten, met als einddoel uiteraard de perfecte uitvoering. Leuk aspect is dan ook dat je echt merkt dat wanneer het goed gaat, je het nummer lekker vindt klinken en je op de achtergrond de band uit zijn dak ziet gaan, het ook daadwerkelijk het gevoel geeft dat je de sterren van de hemel aan het spelen bent.