Knopjes rammen
De gevechten op de grond zijn leuker. Je kunt tijdens het spelen kiezen tussen verschillende personages met elk hun eigen wapens en combo’s. Zo zit er iemand bij met een grote bijl die langzaam is maar wel heel hard kan slaan. En zo is er een meisje met een zwaard dat juist heel snel is. Ook op de grond zijn de vijanden niet echt bijzonder maar doen ze wel meer dan die in de lucht. De vijanden variëren van ridders tot een soort fantasiebeesten en komen steeds met minstens tien man op je af. Dit lijkt veel, maar ze vallen bij bosjes wanneer jij, een beetje door middel van knopjes rammen, diverse combo’s op het scherm tovert.
De weinig afwisselende vijanden zijn ook nog eens niet al te mooi vormgegeven. Dit brengt me bij het volgende punt: de graphics. Toen het intro filmpje begon was ik best onder de indruk, voor de PS2 zag het er erg mooi uit. Maar toen ik begon met spelen, zag het er een stuk minder uit. De omgevingen bevatten weinig details en worden daardoor al snel saai. Hetzelfde geldt eigenlijk voor de vijanden, je ziet honderden dezelfde vijanden.
Al met al is Drakengard 2 toch geen slecht spel. Het gegeven dat je level up kunt gaan en nieuwe wapens kunt krijgen zorgen ervoor dat je het spel toch blijft spelen. Het verhaal is misschien een beetje suf en de omgeving vrij saai, maar je stoort je er niet echt aan. Bij dit spel moet je gewoon niet te veel denken en lekker op je vijanden in blijven hakken.
Officiële site van het spel: http://drakengard2game.uk.ubi.com/index.htm
Ontwikkelaar: Square Enix
Distributeur: Ubisoft
44,95 euro