Oningeloste ruimtebelofte

Ten slotte laat Freelancer zich ook spelen in multiplayer mode. Je kunt zelf een server opzetten of deelnemen aan een spel via het eigen netwerk of het internet. Maximaal zestien spelers per spel zijn mogelijk. Echt onder de indruk waren we niet van de multiplayer mode. Elke speler blijft een ruimte-individualist zodat het enige voordeel van de multiplayer mode lijkt te zijn dat je een ietwat pittiger tegenstand krijgt dan wat de gemiddelde AI (artificiële intelligentie) in Freelancer kan opbrengen.

Geland op één van de vele planeten.

Carrière maken
Door voldoende geld bij elkaar te sprokkelen, promoveer je naar steeds hogere niveau’s en kun je een beter ruimteschip, wapens en/of verdedigingsmiddelen kopen op één van de talloze planeten, ruimtestations of oorlogsbodems die toebehoren tot die rassen die je niet vijandig gezind zijn. Hoe beter je uitrusting, hoe hoger de kans dat je het er op je missies zonder kleerscheuren vanaf brengt. Jammer is wel dat Freelancer niet toelaat om meer dan één schip te bezitten (een snelle Heavy Fighter in combinatie met een groot vrachtschip bijvoorbeeld). Bovendien is elke vorm van tactisch inzicht in het samenstellen van je wapenarsenaal bij voorbaat boter aan de galg. Het komt er allerminst op aan de juiste laser, torpedo of raket mee te nemen die je voor die speciale opdracht nodig hebt… elke laser, torpedo of raket voldoet en de enige regel die schijnt te gelden is: hoe meer en hoe groter hoe beter. Size does matter! Hoewel deze vereenvoudiging het voordeel biedt dat het spel gemakkelijker aan te leren is, vergalt het voor de wat meer geroutineerde speler flink het spelplezier. Eens je een Tech level 10 Eagle, Titan of Sabre hebt weten te bemachtigen, uitgerust met drie Diamondback Lasers, drie Onyx fotonkanonnen en een Luger Type A geschutstoren bestaat er in heel het Sirius-systeem zo goed als geen concurrentie meer die tegen je opgewassen is en na een tijdje begint het tot ruimteschroot herleiden van kansloze tegenstanders zwaar op je gemoed te werken.

Ook de aanvalsstrategie is afgeslankt tot een weinig opwindend niveau. In tegenstelling met Wing Commander is het in Freelancer niet mogelijk via een gerichte aanval op een groot en zwaar verdedigd ruimteschip eerst de kritische subsystemen zoals afweergeschut, schildgeneratoren of motoren uit te schakelen en daardoor het schip eerst te verlammen vooraleer het de genadeslag toe te dienen. Bij Freelancer geldt enkel de ‘brute force’: erop kloppen tot het barst. Niet echt wat een ware liefhebber van het genre in een Space War simulator zoekt, lijkt ons.

Een Anubis Hammerhead maakt zich klaar voor een sprong in de ruimte.

Kijk mamma, zonder joystick
Een bijkomende vereenvoudiging binnen Freelancer betreft de spelbediening. Freelancer moet zowat de enige, moderne simulator zijn van vliegende tuigen die halsstarrig weigert om die tuigen te laten besturen met behulp van een joystick. De volledige besturing gebeurt binnen Freelancer met de muis en het toetsenbord. Om niet hopeloos in de problemen te komen, heeft het ontwikkelteam hiervoor een slim (hoewel niet helemaal nieuw) truukje uitgevonden. Met een druk op de spatiebalk schakel je tussen muisbesturing van je ruimteschip, waarbij je schip zich beweegt in de richting waarin je de muis beweegt, en menubesturing, waarbij je schip op dezelfde koers blijft vliegen maar je de muiscursor kunt bewegen van het ene pictogram op je scherm naar het andere om de ingebouwde functies op te roepen. Het vergt wat gewenning, maar werkt voor de rest uitstekend, hoewel volgens mij het gevoel van realisme dat je tijdens het vliegen ervaart een flinke dip krijgt.

Navigeren in de ruimte is ook nog nooit zo gemakkelijk geweest. Je zoekt gewoon je eindbestemming op de sterrenmap, laat je boordcomputer de beste weg uitstippelen en vliegt vervolgens van markeerpunt naar markeerpunt via tradelanes, jumpgates en wormgaten. Het uitzicht is alvast fantastisch. De ruimtestations, planeten, kometen, het ruimtegruis, de asteroiden en wat er in de diepe, zwarte ruimte zoal pleegt rond te zweven zien er erg realistisch uit. De grote ruimteschepen (en vooral de oorlogsbodems) stellen wat teleur. Veel meer dan vormeloze objecten met hier en daar een geschutskoepel of een landingsbaai heeft het artistieke team er niet van weten te maken. Dat is vermoedelijk werk voor Freelancer 2.