Vandaag begint Microsoft aan de Europese lancering van hun gehypete Xbox spelconsole. De op volle toeren draaiende reclamecampagne moet ervoor zorgen dat lange rijen gamers staan aan te schuiven om deze ‘next generation’ spelconsole op de kop te kunnen tikken. Nu ja, ‘op de kop tikken’ is wat veelgezegd voor een console die bijna 500 euro kost en Japanse of Amerikaanse toestanden hoef je hier dan ook niet te verwachten. Overigens was de Xbox met een startverkoop van 150.000 exemplaren geen al te groot succes in het land van de rijzende zon en berichten over problemen met de dvd-drive doen daar zeker geen goed aan.
Laat me beginnen met te zeggen dat ik wel degelijk kaas heb gegeten van spelconsoles. Mijn computerervaring begint met de weinig bekende Texas Instruments TI 68 waarna ik al vlug in de wereld van spelconsoles duikelde. Sega en Sonic oefenden de meeste aantrekkingskracht op me uit en het was dan ook niet zo verwonderlijk dat ik begon te gamen met het Sega Master System en vervolgens de 16-bits Sega Mega Drive. Daarna was het de beurt aan de Sony PlayStation die na een jaartje plaats ruimde voor de jammer genoeg ter ziele gegane Sega Dreamcast. Op dit moment prijken er naast mijn tv een PlayStation 2 en… jawel, een Xbox. Het is één van die voordelen als je bij DiskIdee werkt: Microsoft weet je te vinden en is er happig op om je hun nieuwste spelconsole voor te stellen. Al enkele maanden geleden voelde ik de Xbox een dagje aan de tand (lees onze test) en ondertussen heeft deze zwarte doos nog weinig geheimen voor me.
Verwerkingskracht
Positief is natuurlijk de enorme verwerkingskracht van de op de GeForce3 gebaseerde nVidia chipset die zorgt voor indrukwekkende en vooral vlotte 3D-beelden. Niemand die eraan twijfelt dat de Xbox op technisch vlak onverslaanbaar is, niet door de aankomende Nintendo GameCube en zeker niet door de Sony PlayStation 2. Het beste voorbeeld daarvan is de 3D shooter Halo dat amper te onderscheiden valt van vergelijkbare pc-games en bovendien een stevige dosis spelplezier bevat. Ook de Xbox-controller kan bekoren want dit ding biedt heel wat mogelijkheden en is uit het goede hout gesneden om zelfs de wildste spelervaring te doorstaan. Microsoft voorzag de controller bovendien van een extra lange kabel van ongeveer drie meter en dat is altijd handig. Een veelgehoorde kritiek is dat de controller te groot zou zijn maar dat valt al bij al nog mee; enkel voor de allerkleinste handen is de controller moeilijker te gebruiken. Ook leuk gevonden van Microsoft is de ingebouwde harde schijf die met zijn capaciteit van acht gigabytes behoorlijk wat mogelijkheden biedt. Eén ervan is het rippen van muziek-cd’s zodat je te allen tijde je eigen muziek kunt beluisteren tijdens het gamen.
De juiste prijs?
Wie een eenvoudig rekensommetje maakt, zal merken dat de Xbox quasi evenveel kost als destijds de PlayStation 2 bij de lancering. Immers, de adviesprijs van 479 euro wordt bijna nergens gehanteerd en in de plaats krijgen we nu een rekening van 499 euro gepresenteerd. Bovendien kun je met de Xbox geen dvd-films afspelen; je moet 50 euro extra betalen voor de speciale afstandsbediening die dit mogelijk maakt. Kassa, kassa! Digitale geluidsuitvoer ontbeert de Xbox standaard ook al en om daarvan te genieten heb je nood aan een aangepaste audio-videokabel. Opnieuw, kassa! Overigens kan de Xbox evenmin als de PlayStation 2 overweg met (Super) VideoCD’s, iets waar een ‘echte’ dvd-speler geen moeite mee heeft. Kortom, wil je van je vers aangekochte Xbox een volwaardige dvd-speler dan zul je extra geld op tafel moeten gooien… knap gevonden van Microsoft. De echte verklaring voor deze ’tactiek’ ligt hem waarschijnlijk in het feit dat Microsoft geen euro winst maakt op de verkoop van de Xbox zelf en de inkomsten dus wel moet halen uit vooral games en accessoires. Kwatongen beweren zelfs dat Microsoft de Xbox met verlies verkoopt, maar dat zou – tenminste in België – onwettelijk zijn en dus verboden. Belangrijkste conclusie bij dit alles is dat gamers die zitten te wachten op een prijsdaling op korte termijn, bedrogen zullen uit komen.
Oudere gamer
Microsoft richt met de Xbox zijn pijlen op de iets oudere gamer en dat lijkt voor velen een logische zet gezien het flitsende imago en de hoge prijs. Maar wie koopt er eigenlijk een spelconsole? Me dunkt dat dat vooral jongere gamers zijn die geen zin hebben in de technische reutemeteut van pc’s en in de eerste plaats willen gamen. ‘Plug en play’ heet zoiets om het populair te zeggen. Of wachten de allerjongsten misschien toch liever op de GameCube van Nintendo en bijbehorende Pokémon en Mario toestanden die – geloof me vrij – nog altijd heel populair zijn?
Hoe knap de Xbox ook moge zijn, Microsoft is een nieuwkomer in de markt van spelconsoles en heeft nog alles te bewijzen. In dat opzicht kijk je misschien best nog even de kat uit de boom. Ik weet wel dat ieder gamershartje een factor tien sneller begint te pompen bij het zien van de Xbox. Onthoud echter vooral dat de belangrijkste factor in een mogelijk succes de beschikbaarheid van games op middellange termijn is en de afwezigheid van hardwareproblemen. Bovenal moeten er enkele absolute topspellen naar de Xbox komen en dat is – met een kleine uitzondering van het spel Halo – momenteel niet het geval.
399,00 euro