Bionisch

In zijn jonge snotneusjaren was ondergetekende een echte bouwvakker. Ik construeerde huizen, luchthavens, schepen, enz. Noem het maar op, ik bouwde het. Een gerespecteerd architect ben ik echter nooit geworden en dat komt vooral omdat het bouwen met Legoblokjes niet meteen een goede referentie is op een cv. De tijd staat echter niet stil want ook Lego zit in het digitale tijdperk. Lego heeft al enkele pc-games op de markt gebracht maar dat waren geen echte hoogvliegers. Gelukkig is Lego Bionicle voor de Gameboy Advance van een heel ander kaliber.

Wie een mooi achtergrondverhaal zoekt, komt bedrogen uit. Op het tropische eiland Mata Nui is er een grote schaduw gevallen die luistert naar de naam Makuta. Slechts zes helden kunnen die Makuta verdrijven maar niet vooraleer jij ze hebt wakkergemaakt. Daarvoor is meer nodig dan een simpele kus op de wang: je moet immers op zoek naar zes Toa-stenen die verspreid liggen over de wereld. Alleen zo kun je de wereld redden (voor de achttiende keer alweer!).

Sterk
Gelukkig is het spel interessanter dan het voorgaand verhaaltje. Om te beginnen is er een kleine tutorial waarin de basisbewegingen worden uitgelegd. Je kunt de bionicle (een soort robot) aan een boom laten schudden waarna er kokosnoten uitvallen waarmee je vervolgens de vijand te lijf kunt gaan. Hij kan ook stenen oprapen, verschuiven, weggooien, enz. Kortom, de Bionicle is tamelijk sterk en heeft veel bewegingsmogelijkheden. Dit is meer dan nodig want in elk level moet er stevig potje gevochten worden. De vijanden zijn talrijk en je moet opletten voor heel wat valstrikken: verschiet dus niet als er een enorme steen achter je aan komt rollen! Heel leuk zijn de zes minigames die pas beschikbaar worden als je een bepaald deel van het spel hebt opgelost. Ze zijn echt de moeite waard en vormen een ware verademing op het nogal lineaire spelverloop. De minigames omvatten spelletjes zoals krabraces, sneeuwballengevechten, bootjesrace, enz. Variatie en plezier genoeg!