Kunnen eventuele nieuwsgierige aagjes de in dit dossier genoemde sporen van gebruikers volgen? Tegenwoordig is het antwoord daarop ronduit ja. Tenminste, er bestaan heel wat mogelijkheden om meer van je doen en laten te weten te komen dan je misschien zou denken.
Eerst en vooral zijn er natuurlijk de zogenaamde cookies. Een bestand, meestal cookies.txt, wordt op je schijf gezet. In dat bestand kunnen websitescripts informatie achterlaten om die te gebruiken de volgende keer wanneer je deze website nog eens aandoet. Dat kan heel nuttig zijn, bijvoorbeeld om een op jouw voorkeuren afstemd gebruik van een bepaalde website of een onderdeel daarvan mogelijk te maken. Praktisch en onschuldig. Tot een of ander individu die informatie voor wat anders gaat gebruiken. Om bijvoorbeeld uit te vissen hoe vaak je een welbepaalde site bezocht hebt. Moeilijk? Nee hoor. Surf maar eens naar Snoop, dan kun je dat zelf zien. Het gebruik van cookies om gericht te adverteren is dan ook al lang geen uitzondering meer. Als jij nogal veel naar sites over auto’s surft, terwijl je buurman veel kijkt naar vanalles over eten, koken en recepten, dan is het helemaal niet moeilijk dat jij advertenties over auto’s te zien krijgt, terwijl je buurman reclame ziet voor allerlei kookgerei. Combineer dat met de formuliertjes die je te pas en te onpas voorgeschoteld krijgt, en je kunt je wel voorstellen dat hiermee een zeer efficiënte marketing mogelijk is. Je kunt bij je browser die cookies natuurlijk uitschakelen, maar dan verlies je ook meteen heel wat functies of toegangsmogelijkheden op websites die van cookies afhankelijk zijn. Netscape heeft wel een interessante optie in verband met cookies, namelijk “stuur alleen cookies naar de server waar ze vandaan komen”. Als je dat aankruist, kun je wel werken met gepersonaliseerde websites terwijl toch niet zomaar iedereen je cookies kan gaan lezen en dus dingen over je te weten komen.
Bescherming
Wat zegt de wet over mijn privacy? Wel, er is de wet op de bescherming van de persoonlijke levenssfeer, er is de wet op het briefgeheim en er is de wet op het afluisteren (van telefoon en telegraaf). En in een computersysteem binnendringen is tegenwoordig ook strafbaar. Maar geen van die wetten is specifiek van toepassing op elektronische post en je surfgedrag. Vandaar dat veel mensen er de voorkeur aan geven voor hun eigen privacy te zorgen. Je kunt elektronische post namelijk versleutelen. Encryptie. Dat kun je ook doen met gevoelige gegevens op je pc. Je surfgedrag kun je proberen te verbergen door gebruik te maken van allerlei trucs om anoniem te surfen over het Web. Magda? Ja, damag. Wel niet overal. In Frankrijk en in Rusland is het bijvoorbeeld illegaal om je e-brieven van encryptie te voorzien. In Rusland is een provider bovendien wettelijk verplicht een speciaal programma te draaien waarmee de staatsveiligheidsdienst het internetgebruik van de klanten van die provider in de gaten kan houden. Hier in België mag je echter alles wat je maar wil versleutelen en je mag je surfgedrag ook proberen te verbergen. Er zijn wel pogingen geweest om encryptie bij wet verboden te krijgen, maar die zijn er niet doorgeraakt. Maar goed ook. Ook al wordt encryptie bij wet verboden, dan zijn de gewone gebruikers daar het slachtoffer van en niet de misdadigers waar het om gaat. Of dacht je dat criminelen zich aan de wet houden als het erom gaat gegevens over hun activiteiten te beschermen?
