ó… with the sound of Music, kweelde Julie Andrews in de gelijknamige musical. Vergeten hoe dit liedje gaat? Geen probleem, installeer Napster en binnen enkele minuten haal je de mp3-versie binnen, je vriendelijk ter beschikking gesteld door het jongmens kenfuckyou2 via een T1-verbinding. Via mijn kabelverbinding haal ik de 2,6 MB in minder dan een minuut binnen. Nu we toch op het thema heuveltjes zitten, waarom niet even ‘De heuveltjes van Erica’ geprobeerd? Ja hoor, een zekere zeurpiet stelt het ter beschikking, ook al via een T1-verbinding. Op twee minuten staat op het op mijn schijf. Laten we eens wat recentere dingen proberen. De top honderd van Amazon.com Music? Die kun je, zo blijkt, grotendeels via Napster binnenhalen. Vergeten hoe Billie Holiday, Eric Clapton of Bonnie Raitt klinken? Met Napster is dat zo geremedieerd.
Half miljoen
Napster is bovendien zo vriendelijk om alle mp3’s die ik binnenhaal onmiddellijk ter beschikking te stellen van andere Napster-gebruikers. Daarenboven kan ik het programma de opdracht geven om al mijn harde schijven, cd-roms en netwerkschijven te doorzoeken op mp3’s en die ook te delen met andere gebruikers. Meer dan een half miljoen mp3-songs worden op deze manier gedeeld. Dat vertegenwoordigt op sommige dagen een totale opslagcapaciteit van bijna drie terabytes (drieduizend gigabytes). Naar schatting loggen elke dag meer dan een miljoen mensen op Napster in. Napster – ontwikkeld door een negentienjarige schoolverlater – is niet meer of minder dan een ramp voor de muziekindustrie. Het IFPI, de belangenvereniging van die industrie, kan websites met mp3-links laten sluiten zoveel het wil, tegen Napster is geen kruid gewassen. De makers van het programma doen niets illegaals. Ze stellen alleen een technologie ter beschikking waarmee iedere internetgebruiker zich zonder gevaar op betrapping in het duistere wereldje van de illegale muziekkopieën kan begeven. Nu heeft de muziekindustrie in het internetwereldje een slechte naam. Het zijn “geldwolven” die “te hoge prijzen” vragen voor muziekdragers. Feit is dat muziekdragers in Europa een stuk duurder zijn dan in de V.S. Maar het is evengoed een feit dat die hogere prijs voor een groot stuk te wijten is aan hogere indirecte belastingen. En het is ook een feit dat heel wat gebruikers liever veel geld uitgeven aan het binnenhalen van een “gratis” stukje muziek, terwijl ze diezelfde muziek goedkoper op een budget-cd of cassette zouden hebben kunnen kopen.
Oorlog
Onderhand woedt er een echte oorlog tussen IFPI en het internetwereldje, met als triest hoogtepunt de recente dreiging van IFPI om de hoofdredacteur van het internetweekblad Clickx voor de rechter te slepen wegens het publiceren van “illegale” mp3-links. Hoewel IFPI moreel en wettelijk het gelijk een zijn kant heeft in zijn strijd tegen de illegale muziek, lijkt zijn steenharde opstelling mij van het goede teveel. Als je je klanten als dieven gaat behandelen, dan zullen die klanten je gaan haten. En een haat-haatrelatie is slechte voor de zaken. Bovendien is het juridisch en technisch enorm moeilijk om een technologie zoals Napster te muilkorven. Ik heb het in het verleden al eens geschreven en ik herhaal het: de muziekindustrie zal zijn businessmodel moeten aanpassen aan deze nieuwe evoluties. Hoe dat precies moet, is een ander paar mouwen. Maar vroeg of laat zal er toch eens moeten over worden nagedacht, want het huidige model lijkt mij niet vol te houden.