Wie zich afvraagt hoe gevaarlijk en angstaanjagend een klein meisje in hemelsnaam kan zijn, heeft duidelijk nog nooit F.E.A.R. gespeeld. Alma is immers allesbehalve onschuldig. Met haar paranormale krachten en verschrikkelijke wraakzucht jaagt ze je ook in deze opvolger de stuipen op het lijf.
F.E.A.R. – kort voor First Encounter Assault Recon – is een geheim special ops team, gespecialiseerd in omgaan met paranormale bedreigingen. Deze games kan je dan ook het best omschrijven als een combinatie van een first person shooter met een horrorfilm. In het originele spel uit 2005 maakte je via een spannend verhaal en interessante plotwendingen kennis met Alma. F.E.A.R. 2: Project Origin begint net voordat F.E.A.R. eindigt. Je voert samen met je team een routineopdracht uit wanneer de stad Auburn stevig door elkaar geschud wordt door een bovennatuurlijke explosie. Alma’s woede is door deze uitbarsting echter nog lang niet bekoeld en dus is het aan jou en je team om te proberen haar te stoppen.
Gevarieerde locaties
In de eerste helft van het spel baan je je al schietend een weg door een verlaten hospitaal, maar in het tweede deel wordt het pas echt interessant. Je manoeuvreert tussen de smeulende resten van Auburn en gaat op zoek naar Alma tussen de brokkelige resten van scholen, ziekenhuizen en steegjes terwijl je gestalkt wordt door wezens en vijanden uit andere werelden. Tussendoor duiken akelige, wazige figuren op in de uithoeken van je gezichtsveld. Je beschikt over een zaklamp, maar soms heb je echt niet veel zin om die te gebruiken uit angst voor wat je zal te zien krijgen. De uitstekende, akelige geluidseffecten helpen natuurlijk ook niet echt. Hoeft het nog gezegd dat dit spel erin slaagt je regelmatig de stuipen op het lijf te jagen?
Brutale slachtpartijen
Een griezelige sfeer is uiteraard slechts een pijler van het horror FPS-genre. Minstens even belangrijk zijn de schietgevechten op zich. Net zoals bij de voorganger zit ook dit goed bij F.E.A.R. 2. Monolith
