Sinds het ontstaan van de Burnout-reeks in 2001 heeft het racen een hele nieuwe dimensie gekregen. Vanaf dat moment werd niet het correcte rijgedrag, de juiste rijlijn of de perfecte afstelling beloond en bekroond met een overwinning, maar wel het geweldadige rijgedrag. Ook in Burnout: Dominator is het verhaal hetzelfde: plankgas door de bochten scheuren en massa’s schade aanrichten aan je tegenstanders!
De titel Burnout: Dominator zegt voldoende. Jij moet heer en meester worden van het asfalt door je verstand op nul te zetten en je zo snel mogelijk een weg te banen naar de finishlijn. Als je daarbij ook nog tegenliggend verkeer en enkele tegenstanders op het wegdek tegenkomt, weet je dat je uit je doppen moet kijken. Snelle reacties zijn hier dus eerder van toepassing dan mooi door de bochten rijden, een instelling die telkens toch even wennen is als je games als DTM Race Driver en Gran Turismo gewoon bent. Je kan hier evengoed een hele ronde tegen de balustrade rijden, je snelheid blijft ontzettend hoog en kan eventueel nog winnen.
Reputatie
Zoals steeds in dit soort racegames is de hoofdbrok een carière-achtige spelmode waarbij je stilaan meer en meer een reputatie opbouwt en telkens met een andere wagen zo gevaarlijk mogelijk mag rijden, terwijl onze regering nochtans zo zijn best doet om agressief rijgedrag tegen te gaan…
Tijdens het rijden vult een meter zich vanaf het moment dat je een of andere ‘stunt’ uithaalt, gaande van slipstreamen bij je rivalen tot als een gek in de verkeerde richting rijden. Eens deze meter gevuld is, kan je boosten en je snelheid serieus opdrijven, met de grafische effecten van dien. Lukt het je om de meter in één maal te legen, dan heb je een ‘burnout’ behaald.
Die meter moet leeg en dan… Burnout!