Zes op de tien informaticaprojecten mislukken. Het mislukken van het – naar achteraf blijkt ongelukkig genaamde – Feniks-project bij de Belgische Justitie is opnieuw een pijnlijke bevestiging van die toch wel beschamende statistiek.
Of de mislukking van Feniks eerder politieke dan technische oorzaken heeft, is van geen belang. Dit is het soort publiciteit die de informaticasector kan missen als kiespijn. In vroegere columns schreef ik het al: informatici zijn positivisten, met alle goede en slechte kanten die dit met zich meebrengt.
Voor elk probleem bestaat een high-tech oplossing, toch? Een beetje informaticus is enthousiast over de mogelijkheden van de techniek. Soms een beetje té enthousiast. Dan wordt wel eens het uiteindelijke doel dat de klant voor ogen staat vergeten.
Kostprijs
Het klassementsbedrijf Ariës Filing Systems kwam onlangs in het nieuws met een whitepaper waarin vraagtekens worden geplaatst bij de behoefte aan en kostprijs van digitale archieven. Dat onderwerp sluit mooi aan bij mijn vorige Villa PC over de gebrekkige digitalisering van het Belgische culturele erfgoed. Misschien zijn onze bibliotheken en culturele instellingen gewoon heel slim en hebben zij in tegenstelling tot de Amerikanen, Britten en Nederlanders al lang in het snotje dat digitalisering soms een slecht idee is.
Ariës verzamelde in zijn whitepaper enkele opvallende statistieken en verschillende voorbeelden van mislukte digitaliseringsprojecten. Zo kwam een Antwerpse vrachtbehandelaar er na twee jaar voorbereiding achter dat de hoge kosten van zijn digitaliseringsproject niet in verhouding stonden tot het doel ervan. Het project werd daarop afgeblazen.
74 kilometer
Jonas Palm van het Zweedse Rijksarchief berekende dat het bewaren van een boek in een archief voorzien van airco gemiddeld zes tot tien keer minder kost dan het opslaan van digitale beelden. In Nederland wilde het ministerie van VROM 74 kilometer documenten digitaliseren. Al gauw bleek de berekende kostprijs van negen arbeidsuren per meter te moeten worden verhoogd tot 12 à 15 arbeidsuren per meter.
Amerikanen berekenden dan weer dat de kosten van digitale opslag in de universiteitsbibliotheek van Harvard op langere termijn veel hoger liggen dan die van de klassieke papieren opslag.
Low-tech
Ik hoor sommige positivistisch ingestelde lezer al steigeren. Hoe zijn die berekeningen gemaakt? Hoe zou het kunnen dat low-tech papieren opslag ‘beter’ is dan high-tech digitale opslag? Natuurlijk heeft Ariës belang bij dit whitepaper. Het bedrijf is immers gespecialiseerd in een (overigens slim bedacht) papieren classificatiesysteem. Natuurlijk wil het op die manier klanten winnen.
De aangehaalde cases en cijfers kunnen echter niet zomaar onder de technologische mat worden geveegd. Wat inzake high-tech kan, is immers niet altijd de beste of de meest kosteffectieve oplossing voor een klant.
Ik heb daar een paar maand geleden al over geblogged .
Volledig mee eens. Veel informatici vergeten dat we al een paar duizend jaar “bedrijven” hebben, die perfect werkten zonder PC.
ICT projecten die enkel als doel hebben te besparen zijn meestal niet “rendabel”. Men vergeet in die berekeningen kwasi altijd dat een elke IT project meer kost om het te onderhouden dan om het te creeeren. Projecten die een meerwaarde leveren hebben veel meer kans op slagen.
Zo zie ik een groot voordeel in digitale archivatie bij het terug vinden van documenten/teksten.
En dat kan ook klein gestart worden.
Alle inkomende documenten in mijn eenmans bedrijf worden ingescanned, ge-ocr’ed, en geindexeerd.
Reacties zijn gesloten.