Jacht op een seriemoordenaar

Je zult het als redactie maar meemaken. Een van je journalisten verdwijnt samen met zijn vriendin terwijl ze onderzoek doen naar een aantal moorden en het enige spoor dat er van hen rest is… een cd-rom. In het interactieve thrillerspel In Memoriam van uitgever Lexi Numérique neem je het op tegen een wel heel sinistere seriemoordenaar.

Jack Lorski en zijn vriendin Karen Gijsman doen onderzoek naar een koelbloedige moord, die Jack bij toeval te zien krijgt op een Super 8-filmpje. Beiden verdwijnen op een dag spoorloos en de directeur van het persagentschap SKL Network, waarvoor Jack werkt, ontvangt op een dag een cd-rom en een videofragment. De maker van de cd-rom noemt zichzelf de Phoenix en sluit elk bericht af met de woorden “In Memoriam”. Hij wil dat het agentschap de cd-rom op de markt brengt om zijn “Grote Werk” te openbaren. Door zijn sinistere spel mee te spelen kun je Jack en Karen redden.
Qua plot leunt In Memoriam op thrillers als Seven en The Silence of the Lambs. Het originele aan het spel is dat het letterlijk met de werkelijkheid speelt. Het concept dwingt je namelijk om ook buiten het spel op zoek te gaan naar informatie. Niet alleen is er de website van SKL Networks waar je informatie vindt, je zult ook andere websites moeten bezoeken wil je de seriemoordenaar stoppen.

Het internet is in dit spel een belangrijk hulpmiddel

Ook via e-mailberichten van mensen die ook bezig zijn met het onderzoek krijg je hints en tips aangereikt. Door deze opzet krijg je het gevoel dat je als een echte detective achter de Phoenix aanzit. Om het spel te spelen moet je dus wel over een internetverbinding en e-mailadres beschikken en je registeren op de website. Zodra je je geregistreerd hebt, krijg je in je mailbox een bericht met een paswoord.

Duivelse estheet
Omdat de seriemoordenaar uiteraard bepaalde bedoelingen heeft met het schijfje dat hij samenstelde, is de navigatie op de cd-rom niet rechtlijnig. Zoals het een goede serial killer-film betaamt, wil de seriemoordenaar vooral zijn macht en superioriteit tonen en wie hem wil te pakken krijgen, moet daarom het spel spelen zoals hij dat wil. Uit heel de opmaak van de cd-rom blijkt trouwens dat de Phoenix geen domme bruut is. Integendeel, hij lijk een duivelse estheet die via moorden een groot kunstwerk wil scheppen. Hij heeft erg veel aandacht besteed aan de vormgeving van de verschillende opdrachten.

Sommige zijn echte artistieke pareltjes. De oplossingen van de puzzels die hij presenteert zitten vaak ook kundig verstopt. Bij sommige puzzels slaagde de Phoenix erin me behoorlijk op de kast te jagen, zodat ik bijna de brui gaf aan de speurtocht. Niet alleen is de Phoenix een estheet, hij spreekt ook vlot zijn talen, want je zult zelfs in het Grieks moeten antwoorden op zijn vele vragen. En de man is geobsedeerd door esoterie, want alles baadt in een occulte sfeer.

Heb je een aantal puzzels tot een goed einde gebracht, dan beloont de Phoenix je met een filmpje waarin opnames te zien zijn van Jack en Karin van voor hun verdwijning of beelden die de Phoenix zelf gedraaid heeft.

Crash?
Dit spel baadt in de juiste, donkere atmosfeer. Het heeft de onheilspellende muziek die bij een thriller past en voldoende raadsels en puzzels om je hoofd over te breken, al kan ik me voorstellen dat sommige doorwinterde puzzelaars ze liever nog wat pittiger hadden gewenst. De e-mails die je op gezette tijden ontvangt van mensen die ook met de zaak bezig zijn, geven het spel een realistisch tintje en helpen je vaak op de goede weg. Spijtig genoeg crashte het spel op een bepaald ogenblik, waarbij er duidelijk iets mis was met het opgeslagen bestand, want het spel wilde niet meer opstarten. Vermits In Memoriam enkel een ingebakken autosave-functie heeft (en geen andere mogelijkheid biedt tot saven), zat er niets anders op dan opnieuw te beginnen. Een schoonheidsfoutje? Het leidt in ieder geval tot ergernis en haalt de spanning uit het spel.