Zoek het eens op

Ook ooit nog zo’n jeugdnaslagwerk cadeau gekregen met Sinterklaas of een ander feest? "Zoek het eens op". Bij een recente opruimbeurt stootte ik nog op een exemplaar. Heb ik daar mijn (beperkte)
kennis over veel dingen geleerd?
Later kwam er een indrukwekkende reeks boeken in huis. Een grote encyclopedie. Die hadden mijn ouders zich laten aanpraten door een handige verkoper die aan huis verscheen en hen ervan wist te
overtuigen dat hun kroost zonder die 24 delen nooit zou slagen in het leven.
Eigenlijk kan ik me niet meer herinneren hoe vaak we (of beter gezegd: hoe weinig) we in ons gezin gebruik maakten van die indrukwekkende schat aan wetenschap, geschiedenis en wijsheid. Ik vrees dat
moeder meer de boekdelen uit de kast heeft genomen dan dat haar kroost dat deed. Niet om zelf haar kennis lezend bij te spijkeren, wel om de zeker twee meter lange rij boeken af te stoffen.

Uitgevers
Hoe zit dat vandaag de dag met deze informatiebronnen? Geef je de kinderen nog gedrukte en kleurrijke naslagwerken? Genre "Zoek het eens op"? Ook gehoord dat de uitgevers van dikke encyclopedieën het
steeds moeilijker hebben om kilo’s wijsheid en gedrukte kennis aan de man te brengen?
Uiteraard vertellen we voor u niets nieuws: het internet is vandaag de dag de belangrijkste bron voor het opzoeken en verzamelen van informatie. Omdat je meer dan waarschijnlijk zelf via het net op
zoek bent naar bijkomende gegevens wanneer je iets aan de weet wilt komen, ligt het voor de hand dat voor jou het internet dé informatiebron bij uitstek is.
Maar hoe zit dat met anderen? Is iedereen daar nu echt van overtuigd. En hoe zit dat met kranten, boeken, tijdschriften, radio, televisie en film? Een studie van de Amerikaanse universiteit UCLA uit
Los Angeles kwam tot de vaststelling dat na 15 jaar wereld-wijd-web alle andere informatiebronnen in hun geheel het moeten afleggen tegen het internet.

Internet

De wetenschappers van de UCLA stelden na drie jaar studie vast dat steeds meer mensen via het web op zoek gaan naar informatie. En dat er nu meer via het web gezocht wordt naar bijkomende informatie
dan langs welke andere weg ook.
Ruim 70 procent van de Amerikanen maakt gebruik van het internet. Van de internetters die al jaren online zijn, beschouwt ruim 61 procent het internet als zeer of uiterst belangrijk. Op de tweede
plaats komen boeken met iets meer dan 60 procent, gevolgd door kranten (58 procent), televisie (50 procent), radio (40 procent) en tijdschriften (29 procent).
Maar wel opgepast: als het internet nu met kop en schouders uitsteekt boven andere informatiebronnen wat betreft de belangrijkheid of beschikbaarheid, dan is slechts nauwelijks de helft van de
gebruikers tevreden over de betrouwbaarheid ervan. De geloofwaardigheid van heel wat websites laat te wensen over: omdat ze niet tijdig aangepast worden of ook omdat veel beunhazen van het vlot
beschikbare verspreidingsmiddel gebruik maken en maar wat bedenkelijke of ronduit onjuiste gegevens verspreiden.
De vraag is natuurlijk of zoveel jaren terug de informatie in naslagwerken en tijdschriften altijd wel zo accuraat was. In zo’n oud exemplaar, teruggevonden bij het opruimen lees ik nog bij een mooie
kleurenfoto dat de Waalse staalnijverheid de trots van Europa was. Om zo iets te corrigeren had je wel dure herdrukken nodig. Aanpassen op internet zou met een fluitje van een cent kunnen gebeuren.
Maar ook daar schort het soms. En dat is dan weer jammer voor wie op een eigentijdse wijze iets wil opzoeken.