Compatibiliteit dvd+r(w) en dvd-r(w)

2
28

Datgene waar de meesten in geïnteresseerd zullen zijn, is vanzelfsprekend de mate van compatibiliteit die dvd+r(w) en dvd-r(w) bieden. Beide technologieën beloven op dat vlak mooie dingen maar enkel de praktijk kan uitwijzen wie het beste scoort.
In het algemeen wordt aangenomen dat een eenmalig beschrijfbaar dvd-schijfje – ongeacht of het nu om dvd-r, dan wel dvd+r gaat – een hogere graad van
compatibiliteit of leesbaarheid heeft dan een rw-schijfje. Dit heeft te maken met een betere reflectiviteit van de opnamelaag van een dvd+r of dvd-r.
DiskIdee wilde natuurlijk zelf te weten komen wat je inzake compatibiliteit mag verwachten en onderzocht alle gebrande dvd-testschijfjes op liefst achttien apparaten gaande van spelconsoles tot oude
dvd-romspelers. De resultaten daarvan vindt je in de compatibliteitstabel. Je kunt die downloaden door te klikken op de Excel- of PDF-versie in de inhoudsopgave van dit dossier (zie rechterkant van
dit scherm).
Merk op dat we bij deze test de Pioneer DVR-7000 betrekken, een stand alone dvd-rw recorder voor gebruik in de woonkamer. De Philips DVDRW228K/00 kwam te laat binnen voor deze test en steekt dus niet
in de compatibliteitstabel.

Eenmaal, andermaal
Globaal genomen blijkt bovenstaande stelling te kloppen dat eenmalig beschrijfbare media het best te lezen zijn. Herschrijfbare dvd-media wordt slechts door minder dan zestig procent van de geteste
apparaten aanvaard. Merk je ook het verschil op tussen dvd+r en dvd-r media: de laatste haalt een score van liefst 94,4 procent waarbij enkel de Microsoft Xbox de dvd-r schijfjes totaal niet lustte.
Alle andere apparaten hebben weinig of geen moeite met dvd-r. Enkel het dvd-r schijfje gemaakt door de Pioneer DVR-7000 zorgde soms voor problemen in de vorm van hakkelend beeld en geluid. Dit was het
geval op de stand alone dvd-spelers van Tokaï en Samsung.
Bij dvd+r(w) drives zien we veel minder consistente resultaten en dat is opmerkelijk aangezien we ons tijdens de prestatietesten, niet van de indruk konden ontdoen dat deze drives technisch weinig of
niets verschillen. Bij identieke drives zou logischerwijs geen onderscheid mogen zijn in de leesbaarheid van schijfjes. Dat onderscheid is er dus wel wat aanduidt dat niet alle dvd+rw drives gelijk
geschapen zijn. Om de één of andere reden blijken de dvd-writers van HP uitzonderlijk goed uit de compatibiliteitstest te komen met een score van meer dan 90 procent! Alle andere dvd+rw drives halen
scores die onder de 60 procent liggen. Waarom de door HP drives gemaakte schijfjes beter leesbaar zijn dan die van de concurrentie konden we echter niet achterhalen. Onze eerste verdachte was de
gebruikte media, maar waarom scoren de met Aopen en Memorex drives gemaakte HP dvd-r schijfjes dan beduidend lager inzake compatibiliteit? Aan de media ligt het dus hoogstwaarschijnlijk niet zodat de
tweede verdachte de gebruikte firmware is. Of zijn er dan toch nog andere – lees: hardwarematige – verschillen tussen de dvd+rw drives?
Bij de herbeschrijfbare dvd+rw schijven zien we dit ‘HP-fenomeen’ echter niet terug en presteren alle dvd+rw drives grosso modo hetzelfde met scores van rond de 50 tot 60 procent wat uiteindelijk een
algemeen gemiddelde oplevert van 56,3 procent. En dat ligt dan weer in lijn met de dvd-rw media die een iets hoger gemiddelde haalt van 57,4 procent.

Matig
Je zult verder ook merken dat de Sony DRU-120A dvd+rw drive uitzonderlijk matig presteert. De verklaring daarvoor hebben we eerder al aangehaald: B’s Recorder Gold heeft geen DVD Video modus zodat we
het schijfje noodgedwongen als data-dvd moesten wegschrijven (ISO-compatibel). Voor de snelheidstesten maakt dit weinig uit maar voor de leesbaarheid des te meer. Zouden we deze drive uit de
compatibiliteitstabellen halen, dan stijgen de scores van dvd+r en dvd+rw met respectievelijk 3,7 en 2 procent. Frappant is overigens dat deze schijfjes de enige waren die de Microsoft Xbox wil
afspelen!
Voor deze test gebruikten we apparaten van een aantal jaar geleden tot gloednieuwe producten. Een recente dvd-rom zoals de Liteon of de Acer of de Plextor combi drive blijken moeiteloos de vele
dvd-media te kunnen lezen en zo hoort het eigenlijk ook. Verrassend genoeg behalen ook de niet meer zo jonge Creative 12-speed en 6-speed en de Pioneer 6-speed dvd-roms een bijna perfecte leesscore.
Het gaat dus zeker niet op dat oudere drives meer moeite hebben, want met een nagelnieuwe Panasonic 16-speed of oudere Creative 8-speed wil het allemaal minder goed lukken. Ook moeilijke klanten zijn
de stand alone dvd-spelers van Tokaï en Samsung en de Sony PlayStation 2 spelconsole. Het lijkt er sterk op dat je wat geluk moet hebben met de drives en dat het resultaat dus onvoorspelbaar is.

Vorig artikelWat is de kwaliteit van de meegeleverde software?
Volgend artikelM-governement?
Bart Stoffels
Bart Stoffels is it-specialist en journalist, gespecialiseerd in cloud, networking, storage, servers en mobiele technologie.

2 REACTIES

  1. hoe nieuw is dit artikel? ik gebruik de sony 500 ( zowel -r als +r brander) en de beste resultaten haal ik met sony DVD+r schijfjes. Ik heb zo nu en dan wat afzet aan DVD’s en 9 van de 10 schijfjes kunnen kennelijk gelezen worden, maar vaak draait men de disk in een dvd van de PC en dat gaat al gauw uitstekend. Nog een detail. DVD+r wordt er door de apple snel weer uigespuugd, om te lezen dus. Maar een dvd-R speelt mijn powerbook goed af. Zou er een sanctie via een volkerendbond mogelijk zijn teegn die vevelende ontwerpers die om elkaar te jennen een mooi product afremmen?

Reacties zijn gesloten.