Rol van de overheid

ÈIn de aanloop naar de nieuwe procedure diende ook ondergetekende bij wijze van test verschillende generieke namen in bij verschillende agenten. Slechts één daarvan werd mij toegekend. Laat dat nu toevallig parlement.be zijn. Bij wijze van boetedoening laat ik deze naam vanaf nu in mijn dns-servers verwijzen naar de website van het Belgische parlement. Zie het maar als een voorbeeld van patriottisme dat ik deze generieke naam niet in Nederlandse handen heb gelaten.

Trucje
Verhofstadt leerde ondertussen zijn lesje. De Kanselarij van de Eerste Minister is sinds kort een van de vele erkende agenten van DNS.be en kan dus alle gewenste namen (zoals eersteminister.be, aangevraagd op 19 januari 2001) voortaan zelf aanvragen. De regering past daarmee ruim laat een trucje toe dat heel wat andere, vooral Nederlandse bedrijven nog voor de start van het nieuwe systeem doorhadden. Ben je van plan honderden Belgische domeinnamen aan te vragen dan is het goedkoper en efficiënter om zelf agent te worden van DNS.be. De agenten worden immers op geen enkele andere dan financiële manier door DNS.be gecontroleerd, zoals ik verderop in dit dossier zal aantonen.

Procedure
En wat met belgie.be/belgique.be? Volgens De Standaard heeft Minister Daems een procedure gestart om die namen terug te krijgen. Ik kon hiervan geen bevestiging krijgen bij Daems, maar als het waar is volgt België daarmee het voorbeeld van de Nederlandse regering, die in kortgeding de domeinnamen ministers.nl, kabinet.nl en regering.nl opeist van een kaper. Eerder al werd de Nederlandse regering in het gelijk gesteld toen ze de namen prinsjesdag.nl, troonrede.nl en miljoenennota.nl terugeiste van een kaper. De Belgische domeinkapers Amaury de Jamblinne de Meux (regering.be), Koenraad Vastmans (ministers.be), Roeland Vermoere (minister.be), en Ben Trovato (kabinet.be) kunnen zich in de toekomst misschien ook aan een dagvaarding verwachten. Want laten we eerlijk zijn: ook heel wat Belgische individuen en bedrijven kaapten massaal algemene domeinnamen weg.

SIDN
De Stichting Internet Domein Namen (SIDN), de Nederlandse tegenhanger van DNS.be, wil volgens de Automatiseringsgids de procedure om een domeinnaam terug te krijgen drastisch vereenvoudigen. SIDN is vast van plan de domeinnaamkapers de duvel aan te doen. “Bij ons hebben diezelfde Nederlandse domeinnaamkapers vrij spel gekregen,” aldus Ronald Janssens. “DNS.be heeft zich door een gebrek aan terreinkennis en visie laten oplichten. Het is vermoedelijk domweg te arrogant om zijn fouten toe te geven en het beleid bij te sturen. De Belgische internetgemeenschap is hiervan de dupe.” We hebben deze kritiek voorgelegd aan DNS.be maar men weigerde erop te antwoorden. Klopt het dan toch van die arrogantie?

Overheid
Volgens Peter Vanhoutte, parlementslid voor Agalev en columnist van DiskIdee, moeten we van de overheid geen bijsturing verwachten. “In de Kamer zijn er enkele vragen ingediend over deze hele heisa, die in de loop van de komende weken worden behandeld.” Maar, zo zegt Vanhoutte, “het is nu al duidelijk dat de overheid in dit verband geen pro-actief beleid voert. Met name de VLD lijkt pleitbezorger van een absolutie vrijheid, ongeacht de mogelijk negatieve gevolgen.” Volgens Vanhoutte komt de wetgeving inzake het beschermen van merknamen bovendien slechts “in zeer beperkte mate tegemoet aan de verzuchtingen in verband met de domeinnamen”. Vanhoutte vreest dat de situatie al te ver uit de hand is gelopen om ze nog recht te zetten.