In het najaar van 1998 verraste Steve Jobs vriend en vijand met de iMac, een eclatant succes mogen we wel zeggen. Tijd dus om deze grandioze comeback nog eens dunnetjes over te doen met een notebook: de iBook. De vraag is nu, lukt dat wel?
Het antwoord is niet zo eenvoudig. In de VS lijkt de iBook op een paar maand tijd een groot succes en neemt hij samen met de PowerBook G3 zo’n tien procent van de notebookverkoop voor hun rekening. Dat is allemaal fraai, maar wat is het percentage van de iBook in deze mooie cijfers? Dat vertelt de historie niet. Om een lang verhaal kort te maken: de iBook bekoorde iedereen bij DiskIdee minder dan de iMac destijds.
Fraai
Geheel in de trant van de iMac is de iBook wel fraai vormgegeven, maar er kleven wel wat fundamentele nadelen aan. Zo is het frame met toetsenbord en de eigenlijke notebook te licht in verhouding tot het schermframe, waardoor de iBook soms de neiging heeft om te kantelen. De scharnieren die beide frames samenhouden zijn ook nogal los, zodat het scherm gemakkelijk meer naar achter helt dan u eigenlijk wilt. Meer nog dan bij de iMac voelt alles heel plasticachtig aan, wat vooral bij het toetsenbord tot uiting komt. Op zich heeft het toetsenbord toets per toets een aangename aanslag, maar als u effectief aan het typen gaat, merk je dat een en ander verre van vlot verloopt. Voor mij zijn de toetsen te groot. Dat lijkt eigenaardig voor een notebook, maar het is zo. Ik moet er wel onmiddellijk bij vertellen dat een en ander ook met mijn kleine handjes te maken kan hebben. Wel handig is dat je heel veel ruimte hebt om je handen en polsen te laten rusten tijdens het typen. Het ingebouwde handvat achteraan is ook handig. Het ontbreken van een echt sluitmechanisme kan op termijn dan weer problemen opleveren, zeker als je de iBook altijd met het handvat meeneemt. De batterij is niet verwisselbaar en ook dat hadden we liever anders gezien.
Onder de motorkap
Kloppend hart van de iBook is dezelfde PowerPC G3 processor aan 300 MHz die ook in de PowerBook G3 300 MHz de dienst uitmaakt. Verder hebben we nog een ATI RageMobility grafische kaart inclusief 3D versneller met 4 MB geheugen en een 12,1 inch TFT actief matrix scherm van 800 op 600 pixels. Standaard zit er 32 MB SDRam in de iBook, maar ons testsysteem was voorzien van 96 MB. Een IDE harde schijf van 3,2 MB en een 24X cd-rom speler vervolledigen het geheel. Er is ook één USB-aansluiting, een 56K V.90 modem en een 10/100 Fast Ethernet netwerkkaart ingebouwd. Het spreekt vanzelf dat er ook geluid aan boord is. De lithium-ion batterij kan volgens Apple zes uur mee. We zullen hen dit keer het voordeel van de twijfel geven omdat we voor Apple geen betrouwbare benchmark voorhanden hebben om de autonomie van de batterij te meten. Het is natuurlijk heel leuk dat Apple resoluut kiest voor nieuwere technologieën als USB, maar we missen toch een parallelle poort om af te drukken. De printers met USB zijn immers nog dun gezaaid. Bovendien is één USB wat povertjes als dat de enige connectiviteit is met de buitenwereld. PC Card aansluitingen zult u ook tevergeefs zoeken.
AirPort
Wat de iBook tot een speciale notebook maakt is niet alleen zijn aparte design, maar zeker ook de mogelijkheid om draadloos het internet op te surfen. U hebt dan wel een netwerkkabel waarmee dat via het bedrijfsnetwerk ook kan, maar onderweg hebt u daar niet veel aan. Daarom is er de AirPort: het is letterlijk een lucht-poort. We hadden al een parallelle en een seriële poort op een pc en daar komt nu dan ‘lucht-poort’ bij, ook een beetje dank zij Lucent Technologies, want dit bedrijf heeft samen met Apple de AirPort technologie ontwikkeld. Europa heeft er wat op moeten wachten, maar wanneer u dit leest, moet de AirPort ook hier beschikbaar zijn. De AirPort bestaat uit twee apparaten: vooreerst een PC Card kaartje dat u in de iBook steekt. Daarvoor moet u wel het toetsenbord verwijderen. Je moet de AirPort kaart ook met een kabeltje verbinden. Het tweede deel van de AirPort is een losstaand station om de signalen van de iBook op te vangen en verder door te sturen. Een en ander is bovendien compatibel met Lucent’s WaveLan en andere IEEE802.11 draadloze netwerken.
Snel?
Om de snelheid te meten gebruikten we Adobe Photoshop 5.0 (zie tabel). Met de chronometer in de hand lieten we de Powerbook enkele bewerkingen uitvoeren op een grafisch bestand van 35 MB. Om wat vergelijkingsmateriaal bij elkaar te brengen hebben we er de testresultaten van eerder gesteste iMac, PowerBook en een Pentium II 350 MHz machine bijgehaald. Daaruit blijkt dat de iBook qua prestaties nog het dichtst aanleunt bij de PowerBook.
Het is weer eens wat anders, een iBook onder de arm. Met het ietwat excentrieke design zult u zeker opvallen. Tof allemaal, maar het iBook concept is toch niet zo geslaagd dat we er echt wild van zijn. Vernieuwend is de iBook zeker, vooral op het vlak van de draadloze communicatie. Of dit laatste wel doet wat het belooft, moeten we nog even afwachten tot de AirPort kits ook in Europa beschikbaar zullen zijn. Daarover later misschien meer. De prijs is wijs, maar met de AirPort erbij toch rond de 2.500 euro en daarvoor zijn er in de Wintel-wereld alternatieven genoeg die minstens evenveel te bieden hebben, zoniet meer.