Slakkengang

0
21

=Snelwegen. Dan denk je meteen aan auto’s. En de laatste jaren ook aan het internet. Een mooi woord vind ik het: informatiesnelweg. Er valt trouwens een interessante parallel te bespeuren tussen de heilige koe en het nieuwste speeltje van de Westerse mens. De uitvinding van de auto, pakweg honderd jaar geleden, betekende meer bewegingsvrijheid voor de mens. Aanvankelijk bleef dit nieuwe vervoersmiddel enkel voorbehouden voor de happy few, maar al vlug zagen uitvinders en zakenmensen de potentie ervan. Het kon beter en sneller. En goedkoper! Toen Henry Ford in 1913 de lopende band invoerde, kwam de auto ook in het bereik van jan-met-de-pet. De auto was van dan af big business. Voor de gestaag toenemende stroom voertuigen waren er wegen nodig. Steeds meer wegen. Maar dat vormde geen probleem. In ieder geïndustrialiseerd land kwakten overheden met overgave beton en asfalt. Er kwamen autosnelwegen met twee, drie& vier rijbanen. Het kon niet op. In de jaren zestig waren er nog politici die riepen: “Iedere burger zijn eigen auto!” En de burger kocht zijn eigen heilige koe. Vaak zelfs meer dan één.

Bewegingsvrijheid
De introductie van het internet, pakweg tien jaar geleden, betekende meer ‘virtuele bewegingsvrijheid’ voor de mens. Aanvankelijk bleef dit nieuwe vervoersmiddel – want dat is wat het internet in essentie toch is – een speeltje van enkele wetenschappers. Al vlug zagen enkele computergebruikers en programmeurs de potentie ervan. Het kon beter en sneller. En goedkoper! Toen de zakenwereld zich ermee ging bemoeien, kwam het internet ook in het bereik van jan-sorry-maar-een-pet-draag-ik-al-lang-niet-meer. Het internet werd meteen big business. Voor de gestaag toenemende stroom gebruikers is er bandbreedte nodig. Steeds meer bandbreedte. Maar dat vormt geen probleem. In ieder geïnformatiseerd land bouwen providers server- na serverkamer. Er komt internet via de kabel, via turbolijnen, via glasvezel. Het kan niet op. “Iedereen aan ’t web!”, roept een piepjonge provider met een hoop kapitaal in de rug. Je struikelt over de reclamecampagnes die iedereen “gratis internet” beloven. En de burger sluit een abonnement af. Vaak zelfs meer dan één.

Files
En iedereen kent de gevolgen, maar wil die blijkbaar niet zien.Want wat heeft de auto de mens na honderd jaar te bieden? Inderdaad, ellenlange files. Wat ooit het summum van bewegingsvrijheid was, is nu oorzaak van dagelijkse ergernis en stress. De snelwegen stroppen dicht. Nog meer beton en asfalt kappen heeft geen zin meer, hebben experts becijferd. Structurele oplossingen zijn niet voor handen. Of iedereen zou zijn auto moeten laten staan. Maar dat doen we niet. Die wegen liggen er immers en onze koe is heilig. Gelaten aanvaarden we met z’n allen de slakkengang waarmee de Westerse mens zich vandaag voortbeweegt.

Wachten
Na goed tien jaar is de informatiesnelweg er al in geslaagd wat de auto pas na honderd jaar vermocht. Een surfende mens vandaag de dag is een wachtende mens. En dan moet u bedenken dat in België hooguit één tiende van de bevolking op het internet zit. Wat denkt u dat er zal gebeuren als de rest de mooie beloftes van het kopen op het internet gaan geloven? Je ziet van hier dat experts zullen becijferen dat meer en snellere kabels geen zin meer hebben. Gelaten zullen we ons neerleggen bij de slakkengang waarmee de Westerse mens surft.

Vorig artikelKafka vertelt
Volgend artikelMeer dan browsen
Ludo Schildermans
Ludo Schildermans is schrijver. Zijn recentste roman is De reis van de hofarts (samen met Jozef Schildermans) onder de auteursnaam L.J. Schildermans gepubliceerd bij Uitgeverij Houtekiet.