Externe harde schijven in een eigen kast met eigen voeding en een USB- of FireWire-aansluiting of in een sledesysteem zijn het meest populair en presteren het best.
We testten vijf soorten externe, of althans verwisselbare harde schijf: twee USB 2.0 exemplaren, twee FireWire exemplaren en een sledesysteem.
Van LaCie ontvingen we twee USB 2.0 harde schijven: een desktoptorenmodelletje met schijven van 80 tot 500 GB, en een veel kleinere Pocket Drive (eigenlijk bestemd voor de notebookmarkt) met capaciteiten van 20 tot 60 GB. Het desktoptorentje heet eigenlijk het D2-model en de kast werd ontworpen zodat je ze ook met twee toestellen naast elkaar in een 19-inch rek kunt steken of vier apparaten in een LaCie-rekje onder elkaar kunt plaatsen. Voor elk wat wils dus. Zoals we van LaCie gewend zijn presteren de externe harde schijven prima en kun je ze zonder installatie van bijkomende software gewoon in je pc steken: Windows XP herkent ze meteen en je kunt ze ook meteen gebruiken. Standaard zijn de externe schijven als één groot FAT32-volume geformatteerd.
De FireWire harde schijven werden geleverd door LaCie en Iomega. De Iomega HDD 120 GB FireWire bespraken we eerder al (lees ons testverslag). Hou er wel rekening mee dat onze eerder test op een ander systeem werd uitgevoerd met een snellere interne harde schijf en dat je de testresultaten in het vorige artikel niet kunt vergelijken met de testresultaten van deze “technologietest”. Voor de FireWire BigDisk 400 GB past LaCie een trucje toe. Het plaatst namelijk twee 200 GB IDE-schijven broederlijk naast elkaar en laat deze aanspreken als één geheel. Dankzij een ingebouwde RAID-0 controller levert dit voor in de praktijk één grote schijf op van 400 GB. Beide schijven draaien aan 7200 toeren per minuut en beschikken over een extra groot cachegeheugen van 8 MB. Dit zijn in de IDE-wereld zonder meer topwaarden. Overigens dragen de gebruikte harde schijven de merkstempel van Maxtor. In optie voorziet Lacie overigens een speciale kit waarmee je de Big Disk in een 19-inch rack kunt monteren zodat ook een fileserver gebruik kan maken van de capaciteit. Is zelfs 400 GB niet voldoende, dan kun je ook kiezen voor de 500 GB variant die echter qua specificaties een trapje lager staat. Zo draait deze aan slechts 5400 toeren per minuut en beschikt hij over een cachegeheugen van 2 MB.
Het derde type externe harde schijven is een inbouwbaai met IDE-aansluiting en verwisselbare sleden. Zo kun je dus gewone IDE-schijven, zoals de eerder door ons geteste exemplaren van 120 GB, op een slede in die inbouwbaai in je pc steken en er weer uittrekken. Er zijn verschillende merken van dergelijke ‘removable hard drive’-systemen verkrijgbaar. Hoewel je vroeger de sledes ook los kon kopen, hebben wij geen merk meer gevonden waarvoor dat nog kon. Vandaar dat je voor elke harde schijf waarvoor je een slede nodig hebt, ook de inbouwbaai erbij moet kopen. Bijgevolg hebben we die prijzen allemaal samengesteld. Als je het gescheiden kunt kopen, reken je alleen de inbouwbaai voor de toestelprijs en de harde schijf plus de slede als mediaprijs. Wij gebruikten in onze test niet de snelste IDE harde schijf, zodat het sledesysteem iets minder presteert dan de FireWire-harde schijven. Omdat je in een slede de harde schijf kunt steken die je wilt, kan een sledesysteem in theorie beter presteren dan de FireWire-harde schijven, zowel naar snelheid als naar prijs. Het hangt er gewoon van af welke harde schijf je gebruikt. Hou daar rekening mee bij het interpreteren van de tabel (je kunt die openen door in de inhoudsopgave aan de rechterkant van dit scherm te klikken).
De FireWire-harde schijven presteren het best van allemaal. Een sledesysteem heeft echter ook voordelen: je kunt er immers elke IDE harde schijf insteken, zodat je de prestaties en kostprijs kunt afstemmen op je eigen portemonnee.
