Netwerken via het stopcontact

Soms wens je gewoon geen lange netwerkkabel te leggen of meteen draadloos te gaan en moet er toch genetwerkt worden tussen twee locaties. Een oplossing die via het stopcontact en dus de elektriciteitsbedrading werkt kan dan uitkomst bieden. Corinex biedt een serie producten die van jouw stopcontacten een netwerk maken.

Op zich is het natuurlijk een leuk en aantrekkelijk idee om stopcontacten als netwerk te gebruiken. Je hoeft dan geen speciale netwerkkabels te gebruiken en draadloos gaan hoeft ook al niet.
Draadloze netwerken opbouwen is over het algemeen duurder dan bekabelde. Ze stellen je ook voor een groter beveiligingsprobleem.
De Europese Commissie ziet internet en telecommunicatie via het stopcontact wel zitten, want zij heeft onlangs alle lidstaten aangespoord om dat soort diensten te ontwikkelen. De Commissie denkt
namelijk dat dit de breedbandpenetratie in de Europese Unie zou vergroten. In België en Nederland is daar wellicht niet direct een markt voor en zeker niet in Vlaanderen. We hebben namelijk een vrij
goed uitgebouwd breedbandnetwerk via ADSL via zo ongeveer elke telefoonaansluiting en in Vlaanderen is er ook nog Telenet via de teledistributiekabel.
Maar in plaats van internet een gewoon Ethernet-netwerk uitbouwen via het stopcontact is wat anders. Daar is vast wel een markt voor. Het probleem is dat uw elektriciteitsbedrading niet erg geschikt
is voor netwerkverkeer. Nog afgezien van het feit dat het meestal om onafgeschermde koperdraadparen of -trio’s gaat, staat daar 220 V wisselspanning op en kunnen er pieken optreden ten gevolge van het
in- en uitschakelen van allerhande elektrische apparatuur. Verre van ideaal voor een netwerkverbinding dus. Nochtans zijn er al jaren firma’s bezig een systeem te ontwikkelen dat een netwerk opbouwt
via de elektrische bedrading. De PowerLine- en PowerNet-reeksen van Corinex zijn daar voorbeelden van.

PowerNet
Corinex biedt via de PowerNet-reeks een aantal producten om een Ethernet-netwerk uit te bouwen via het stopcontact. De basismodellen vervangen een
netwerkkaart (insteekkaart of USB-adapter), maar Corinex heeft ook hubs en routers met een elektriciteitsaansluiting voor de netwerkuplink.
Voor onze test kregen we van de Belgische invoerder DLI twee PCI-insteekkaarten toegestuurd. Een dergelijke PCI-insteekkaart lijkt op het eerste
gezicht wel op een gewone netwerkkaart, maar dit is beslist geen gewone Ethernet-netwerkkaart. Ze heeft immers geen RJ45-connector voor een UTP-aansluiting, maar wel een speciale D-connector die
rechtstreeks in een gewoon elektriciteitsstopcontact geplugd wordt.
Zoals hoger aangehaald zit er heel wat elektromagnetische storing op de elektriciteitsbedrading. Die moet er zoveel mogelijk uitgefilterd worden om er een netwerksignaal op te kunnen zetten. Vandaar
dat de Corinex-oplossing slechts een maximale bandbreedte van 14 Mbit/s opgeeft (dat is wel nog altijd beter dan de 11 Mbit/s van 802.11b Wireless) en de netwerkverbinding alleen binnen eenzelfde
locatie mogelijk is. Van de ene locatie naar de andere functioneert dus niet.

è Lees verder op de volgende pagina (gebruik de navigatieknopjes rechts boven- of
onderaan).

Realtek?
Windows 2000 en XP herkennen de Corinex kaart als een Realtek RTL8139A, wat niet zo verwonderlijk is aangezien deze kaart die chip als basis gebruikt. Het voordeel is dat je er letterlijk gelijk welk
besturingssysteem mee aan de praat kan krijgen. Ook al levert Corinex op de cd-rom alleen maar sturingen voor Windows (alle 9.x, NT/2000 en XP versies) en Linux mee, toch vind je op het internet ook
drivers voor DOS, OS/2, Solaris, FreeBSD, Apple Macintosh en nog veel meer. Corinex biedt deze oplossing ook aan als een externe adapter met naar keuze een Ethernet- of USB-aansluiting. Eind oktober
2003 komt er zelfs een routervariant op de markt. Overigens heeft het gebruiken van de Corinex-sturing in plaats van die van Realtek een voordeel: Corinex biedt namelijk real time encryptie (56-bit
DES).

Praktijk
We hebben goed en slecht nieuws. Het goede nieuws is, dat de Corinex netwerkverbinding meteen werkte: de twee test-pc’s "zagen" elkaar en konden elkaar pingen. Het slechte nieuws is, dat het fout ging
toen we effectief data probeerden door te sturen. Dan verloor het systeem voortdurend zijn verbinding. Die werd even later wel weer hersteld, maar onze data raakte er niet door. Wij hadden onze
test-pc’s aan de twee uiteinden van ons testlab opgesteld en de stopcontacten maakten elk deel uit van een andere stroomgroep. Nadat we een van de pc’s aansloten op een stopcontact dat behoorde tot
dezelfde stroomgroep werkte het wel. Als we de netwerkverbinding gebruiken om met korte stoten data te versturen (zoals bij het surfen), dan werkt dat prima. Willen we echter een grotere hoeveelheid
data van één pc naar de andere kopiëren (zeg zo’n 100 MB of meer), dan zakt de werksnelheid tot nauwelijks 72 KiB/s (of minder dan 1 Mbit/s!).