Hieronder leest u de details van de testmethode die we gebruiken om antimalwaresoftware te testen.
Antivirustest
We stelden een eigen collectie samen van in deze contreien reeds voorgekomen virussen. Onze collectie is eerder bescheiden, maar er zit wel van alles wat in. We hebben programmavirussen, macro- en scriptvirussen en speciale virussen die zich in allerlei andere bestanden proberen te verstoppen. Met virussen bedoelen we uiteraard in één adem ook trojans en wormen, kortom alles waarvan u verwacht dat een goed antiviruspakket u ertegen beschermt. Onze collectie omvat bijna achttienduizend stuks.
Helaas blijkt geen enkel antivirusproduct in staat al onze virussen te herkennen: naast heel recente ontsnappen ook oudere virussen de virusdetectie. Die alleroudste virussen vormen niet noodzakelijk een probleem voor moderne Windows-systemen. Ze zijn geschreven voor DOS en vanaf Windows 2000 treffen zulke virussen mogelijk niet aan wat ze verwachten en is de kans groot dat ze niet behoorlijk meer werken. Daarom beperken we ons tegenwoordig voor dit soort testen tot onze collectie van EXE-virussen en macrovirussen. We hebben – gemeen als we zijn – een paar ‘false positives’ of valse positieven apart gezet: een virusdetector krijgt strafpunten als hij die herkent als een virus, want het gaat niet om echte virussen of andere kwaadaardigheden.
Antiparasiettest
Voor de antiparasiettest interesseert ons vooral of de software in staat is een schoon systeem malwarevrij te houden. Daartoe hebben we een doordeweekse pc uitgerust met Windows XP en voorzien van Service Pack 2 en alle beveiligings- en andere updates die Microsoft voorschrijft. Op deze pc hadden we ook de gebruikelijke desktopsoftware zoals Microsoft Office met Outlook, Acrobat Reader en zo geïnstalleerd. Als browser was nog steeds IE voorzien, maar Firefox was ook aan boord.
