IBM klopte daarom opnieuw aan bij ‘MicroSoft’. Bill Gates had ondertussen gehoord dat een klein bedrijfje in de buurt genaamd Seatle Computer Corporation zijn besturingssysteem Q-DOS wel wilde verkopen. Uiteraard vertelde Bill het bedrijfje niets over de plannen van IBM en wist de rechten voor Q-DOS te kopen voor 50.000 USD. Zoals later zou blijken was dat de beste en meest lucratieve investering die Bill Gates ooit gedaan heeft. MicroSoft toverde Q-DOS om in MS-DOS en bood het aan IBM aan. Die corrigeerden het nogal buggy besturingssysteem en werkten het bij. Het resultaat zou onder de naam PC-DOS bij elke IBM pc als besturingssysteem kunnen worden gekocht. (IBM bood ook nog twee andere besturingssystemen aan bij zijn eerste pc, maar die waren veel duurder dan PC-DOS, waardoor PC-DOS al vlug de nieuwe ‘standaard’ werd voor de pc.)
DOS-varianten
Bijna tien jaar lang draaide een pc DOS als besturingssysteem. Ja, er bestonden nog een paar alternatieven zoals Unix en CP/M, maar in de praktijk draaiden 99% van de pc’s DOS, tot in de vroege jaren ’90 de grafische besturingssystemen zoals Windows en OS/2 populair werden.
Oorspronkelijk bestonden er maar twee varianten van DOS: IBM PC-DOS en Microsoft MS-DOS. In 1988 kwam daar nog een derde variant bij en wel van Digital Research (je weet wel, de firma die de blunder van haar leven maakte door IBM wandelen te sturen): DR DOS. Er kwamen al vlug strubbelingen, met name omdat Digital Research Microsoft ervan beschuldigde wijzigingen aangebracht te hebben in Windows 3.1 die als enig doel hadden te verhinderen dat het nog geïnstalleerd kon worden onder DR DOS. Dat was overigens waar, maar het probleem kon wel omzeild worden.
En nu is er dus FreeDOS. Dat is lange tijd in bèta geweest, maar is nu eindelijk als versie 1.0 boven de doopvont gehouden.
Cartoon met FreeDOS vis en Linux pinguin die Windows in de afvalperser duwen onder het genot van een drankje