Lens
Het objectief is net als bij de Sony F-828 gebouwd met glas van de beroemde Carl Zeiss fabrieken. De zoomfactor van de nieuwe lens is wel beduidend lager. Terwijl de F-828 nog was voorzien van een 7x zoomlens moet de Sony R-1 het stellen met een 5x zoomlens met een brandpuntsafstand van 24 tot 120 mm (35 mm eq.). Het objectief is wel wat minder lichtsterk: f2.8 – f4.8. De mogelijk om behoorlijke groothoekopnamen met de 24 mm te schieten zal door velen erg op prijs worden gesteld.
De autofocus werkt voldoende snel en accuraat en heeft drie gebruiksmodi. Bij Single AF zal het toestel scherpstellen bij het half indrukken van de ontspanknop. Monitor AF stuurt de scherpstelling voortdurend en automatisch bij tot je de knop half indrukt. Dan ligt het scherpstelpunt vast en kan je de opname maken. Continue AF blijft de scherpstelling bijsturen ook nadat de ontspanknop half is ingedrukt en de belichtingswaarden dus zijn vastgelegd. Daarnaast kan je nog de scherpstelpunten selecteren vergelijkbaar met de lichtmeetmethoden multi of center. Flexible spot AF laat je zelf de scherpstelzone bepalen die dan in zoeker aangeduid wordt met vierkante haakjes. Je kan ook manueel scherpstellen waarbij de scherpstelring mechanisch gekoppeld is aan de lensdelen. Dit laat je toe erg precies scherp te stellen, en ook dit is een hele verbetering ten opzichte van de elektronische scherpstelling van de F-828.
De foto’s zijn scherp tot in de hoeken, zelfs bij de grotere diafragmaopeningen. Als je de tele gebruikt zie je weinig vervorming en nauwelijks lichtafval naar de randen van het beeld toe. In de groothoekstand, bij 24 mm treden deze lensfouten wel en tamelijk nadrukkelijk op. Chromatische aberratie is nagenoeg afwezig. Macro-opnamen zijn natuurlijk mogelijk met de Sony R-1, zowel in de groothoek als de tele stand. Bij maximale tele kan je een vlakje van ongeveer 10 bij 6 centimeter nog scherp in beeld brengen.
Ik heb nu al een heel aantal maanden de Sony R1 en sta nog steeds versteld van de mogelijkheden van het toestel. Ik heb er wel een 4 GB harde schijf bij moeten kopen om eruit te halen wat er in zit, maar zowel qua langdurig batterijvermogen, de mogelijkheden van de lens en de reeds voldoende breedhoek die erop zit, lijkt dit toestel voor mij toch wel zeer dicht bij en soms over een klassiek toestel (\’s nachts bijvoorbeeld, hoewel bij 3200 ASA natuurlijk wel de korrel moet accepteren maar dingen ziet die je met het oog in de duisternis nooit kon waarnemen) gaat.
Het toestel ligt zeer stabiel in de hand door zijn voldoende gewicht, en ook mijn kinderen raken het toestel nu gewoon (4 jaar, 10 jaar en 13 jaar) en weten dat ze er voorzichtig moeten mee zijn. Het TFT-scherm is perfect betrouwbaar maar ook het focusvenster zelf stemt perfect overeen zelfs als je het toestel links op de makro-modus zet en voluit optisch inzoomt op 10 megapixels, want ik nog bij geen ander toestel vond.
Als journalist is het mijn trouwe metgezel geworden, al ben ik zeer bang om het ontstolen te worden (de schijf van 4 GB heeft ook een prijskaartje en het toestel werd zonder enig geheugen geleverd).
Ik heb altijd wat met Sony gewerkt voor de goedkopere foto\’s, maar Sony heeft me helemaal overtuigd van het professionalisme van dit fototoestel. Al bega ik soms nog een vergissing in de manuele modus. Dit ligt echter aan mij, want echt, er zitten meer dan voldoende knopjes op, om zeer snel alle belangrijke zaken bij te regelen (van focus over flitsinstelling, van witbalans tot ISO, van replaymogelijkheden tot displaygrafieken met kleurverzadiging en tot de manuele afstandsinsteller toe). Met mijn klassieke fototoestel heb ik meer blunders begaan, integendeel: met dit toestel kun je zonder te wachten op je foto\’s ook zelf het toestel een paar foto\’s na elkaar laten nemen om te kijken hoe je het best instelt. Met dit toestel heb ik nog nooit zoveel geleerd om avondrood correct in te stellen, heb ik gelukkig ook de wintersneeuw meegemaakt om de functie \’vivid colors\’ te activeren. Voor de rest, durf ik op mijn PC gewoon deze foto\’s niet meer bijwerken. Ik krijg namelijk nooit meer iets beter dan het origineel…
Jean Marc VAN BELLE
info@logocom.be – info@vb.be
fiscaal journalist – datatechnicus – rekenkundig
en ook papa van drie prachtige kindjes
De Sony heeft absoluut een superieure lens tegenover de kitlens van de 350d van canon. Voor een goede L-lens van canon betaal je toch al snel 1000 euro. bijv. een 24-105 f 4. Met de cropfactor van 1,6 heb je dan wel een heel ander bereik, iets van 38-170. Je kan ook opteren voor een 17-85 en daarmee kom je meer in de buurt van de sony kwa bereik maar kwalitatief is deze lens iets minder. Dus de sony heeft een mooi bereik en is kwalitatief heel goed. Natuurlijk moet je dermee kunnen leven dat je altijd dezelfde lens hebt. Met de 350 d heb je de vrije keuze. Je kan wisselen zoveel je wil en wat je maar wil. Alles hangt er van af wat je persoonlijke behoeften zijn. Ikzelf fotografeer met een D200 van Nikon met 18-200VR. Dus ik zou zeker kiezen voor de canon dslr 350d. Wat een uitstekende camera is en ook sneller dan de sony met een echte zoeker.
Nog even vermelden dat bij het verwisselen van lens het gevaar er dik inzit dat er stof op de sensor achteraf terechtkomt. Een probleem dat zich niet voordoet met een camera met vaste lens zoals de sony.
Hoe kan de lens van de Sony supereur zijn aan een Canon 350D, hetgeen een digitale SLR behuizing zonder lens is…
Canon 350D of Sony R-1?
Ik kan niet kiezen :-S
de lens van Sony is superieur, maar volgens mij haalt Canon met mindere specs betere foto\’s. Klopt dat?
Reacties zijn gesloten.