Wraakzuchtig

Sinds jaar en dag is Gran Turismo de heerser in het racegenre op onze goeie oude PSx en momenteel op de PS2. Velen dachten dat het concept stilaan uitgemolken was en dus kwamen er enkele grote arcade-games op de markt, zoals de Burnout-franchise van Electronic Arts. Pure agressie in het verkeer sloeg blijkbaar in als een bom en momenteel ligt deel vier van de reeks in de winkelrekken. Wij zochten voor jou uit of het spel ook deze keer brokken gaat maken…

In 2001 kwam EA, toen nog in samenwerking met Acclaim, op de proppen met hun allereerste Burnout, één van de meest intensieve racespellen op de consoles. Met daarbovenop nog eens wat mooie graphics lag er een mooie toekomst voor het spel in het verschiet. En inderdaad, de reeks werd beetje bij beetje beter en deel 3 was dan ook terecht het beste racegame van 2004. Het scoorde door een haast perfect evenwicht tussen hogesnelheidsracen en agressieve rijtactieken, waarbij het erop aan kwam je concurrenten gewoonweg van de weg te rammen. Kenmerkend voor de serie is natuurlijk dat dit gewelddadig rijgedrag wordt aangemoedigd, en dit aspect komt deze keer nog wat extra in de verf.

In de prak
Naast het racen moet je nu vooral je tegenstanders belagen. Als zij een Takedown op jouw scoren, is het de bedoeling een Revenge Takedown te maken om hem een lesje te leren. Zo’n Takedown, waarbij je je tegenstander volledig in de prak rijdt, kan je op enorm veel manieren ‘scoren’: iemand ‘in z’n gat rijden’, van een brug duwen of een zetje geven zodat hij tegen tegenliggend verkeer vliegt… Maar pas op, want je rivalen willen ook wraak nemen op jou, zodat je nooit een moment kan cruisen over het blinkende asfalt. De AI stelt dus niet teleur, integendeel zelfs.
De grote brok van het spel bestaat nog steeds uit de Wereldtour, waarin je de hele wereld afreist om het op te nemen in de verschillende spelmodes. De bedoeling is steeds een beter klassement op te bouwen, zodat je kan meedoen met andere races. Bij elk event wordt je beoordeeld op je rijgedrag, hoe agressiever hoe beter natuurlijk. Driften, anderen aanrijden, rivalen neerhalen, spookrijden en jumpen zijn maar enkele voorbeelden van hoe je je sterrenmeter kan aanvullen.
Na elke race krijg je een medaille, als je voldoet aan de normen tenminste, die uiteindelijk je klassementsvordering zal bepalen. Bij brons daalt je beoordeling, bij goud stijgt ze en bij zilver blijft ze uiteraard hetzelfde. Zo moet je telkens een ‘onwijs’ rijgedrag en een gouden medaille trachten te behalen om een ‘perfect’ score en vijf sterren te verdienen.

Naarmate je vordert in het klassement, dat opgedeeld is in 10 klassen, speel je nieuwe events vrij die volgens dezelfde categorieën zijn ingedeeld. Elke rang telt een aantal locaties met elk een lijst races. Klinkt vrij duidelijk, maar soms zal je races unlocken in voorgaande rangen terwijl je naar de hogere aan het toewerken bent. Zo zal je steeds op zoek moeten gaan of je er nieuwe hebt vrijgespeeld.