Online-muziekverkoop kent nog vele kinderziekten

3
78

Hoewel er nog veel illegaal wordt gedownload, zit de online-verkoop van muziek in de lift. Technische beperkingen, ondoorzichtige licenties en beperkte audiokwaliteit bedreigen echter het prille succes van de legale muziekdownloads. Bovendien morren de artiesten over de lage royalty’s die ze voor digitale muziek ontvangen.
onlinemuziekstores

Volgens Ifpi, de belangenvereniging van de platenmaatschappijen, kochten de Belgen in 2004 een kwart miljoen liedjes via online-muziekwinkels. Alweer volgens Ifpi downloadden de Belgen in datzelfde jaar dagelijks één miljoen illegale liedjes. Slechts één procent van alle muziekdownloads in België zou volgens Ifpi dus legaal zijn.
De leverancier van online-muziek OD2 (OnDemand Distribution Ltd.) noemt de toestand ernstig, maar niet zo ernstig als Ifpi beweert. OD2 geeft geen exacte cijfers, maar beweert toch dat er in België heel wat meer legale liedjes worden gedownload. OD2 heeft een goed zicht op de markt van legale online-muziek. Het van oorsprong Britse bedrijf levert immers digitale muziek aan MSN Entertainment Music Store, Packard-Bell Music Station, Skynet Music Club, MTV NL, Download.nl, Fnac, Amazon, en vele andere online-muziekwinkels. OD2, mede opgericht door popster Peter Gabriel en eind 2004 LoudeyeLogo_Color.jpgovergenomen door zijn Amerikaanse concurrent Loudeye, is daarmee de voornaamste concurrent voor Apple’s iTunes, de marktleider voor digitale muziek. Internationale cijfers leren dat legale muziekdownloads ondertussen zes procent van de muziekverkoop uitmaken. Wat ook de precieze verkoopscijfers zijn, feit is dat de online-verkoop van muziek in de lift zit. Onmiskenbaar wordt er ook nog steeds (veel) meer illegale muziek gedownload dan gekocht.

Voor- en nadelen
Muziek via het internet kopen, heeft heel wat voordelen. De consument kan winkelen zonder zijn of haar woning te verlaten. De gewenste muziek is (bijna) altijd voorradig. Gebruikers kunnen steeds uittreksels of zelfs volledige liedjes beluisteren vooraleer tot aankoop over te gaan. Geïnteresseerden zijn bovendien niet verplicht een volledige plaat te kopen, terwijl ze maar in één liedje zijn geïnteresseerd. De liedjes zijn voorzien van zogenaamde metatags (informatie over artiest, plaat, jaar van opname LP.jpgetc.), die kunnen worden gebruiken om ze op een digitale audiospeler of pc te ordenen en gemakkelijk terug te vinden. Online muziek kopen heeft ook verschillende nadelen. De muziek is meestal gecomprimeerd, opdat de gedownloade bestanden niet te groot zijn. Tijdens het comprimeren van de muziek wordt "onhoorbare" informatie uit de bestanden verwijderd. Dat betekent echter wel dat de muziek zelden of nooit in volledige cd-kwaliteit wordt aangeboden. Dat is vooral een probleem bij klassieke muziek, jazz of filmsoundtracks, waar de audiokwaliteit meer van belang is dan bij populaire muziek.
De prijzen liggen relatief hoog: voor één liedje betaalt de consument gemiddeld een euro of meer en voor een volledige plaat twaalf euro of meer. Dat is minder dan voor een muziek-cd die (voor popmuziek) rond de 17 euro kost. Maar klanten krijgen bij de muziek die ze online kopen geen cd-hoesje en moeten ook zelf de kosten dragen voor het binnenhalen en op cd branden.

1
2
3
Vorig artikelHulp bij computerproblemen en het beveiligen van gegevens
Volgend artikelEen videorecorder in een staafje
Jozef Schildermans
Jozef Schildermans is journalist en schrijver. Zijn recentste roman is De reis van de hofarts (samen met Ludo Schildermans) onder de auteursnaam L.J. Schildermans gepubliceerd bij Uitgeverij Houtekiet.

3 REACTIES

  1. Inderdaad Jozef!

    Trouwens, IFPI zou beter wat minder \’reclame\’ maken voor het illegaal downloaden. Als je dergelijke berichten om de haverklap de wereld instuurt, maak je mensen eigenlijk ongelooflijk nieuwsgierig. Als je als belangenvereniging zegt dat het makkelijker is om illegaal te downloaden dan legaal, dan zeg je eigenlijk: doe maar op!

    Ik wacht trouwens nog altijd op het eerste échte initiatief van IFPI om de illegaliteit terug te dringen. Daarvoor is sensibilisering nodig. En 1 ding stel ik vast: de online muziekdiensten sensibiliseren, IFPI bekritiseert alleen maar. Tuurlijk is niets 100% perfect, maar de online muziekdiensten doen er wél iets aan. En IFPI? Wel, die blijven bij pakken zitten en spuien kritiek op wie hen probeert te helpen. En intussen promoten ze ongewild het illegale circuit. Voor mij is en blijft dit een vreemde manier van \’belangen verdedigen\’.

  2. Een belangrijke correctie op het stukje over iTunes: een nummer dat je koopt bij iTunes kan je voor eigen gebruik onbeperkt op cd branden en naar een onbeperkt aantal iPods kopiëren. Maw: man koopt nummer, maar zijn vrouw én kinderen kunnen dat nummer ook onbeperkt op hun cd-speler in hun auto of waar dan ook beluisteren. Een nummer dat je koopt via iTunes kan je ook tot op 5 Mac- en Windowscomputers afspelen. De gebruiksrechten op iTunes gaan het verst. Bovendien doet Apple géén toegevingen op het vlak van de audiokwaliteit. Dat verklaart meteen ook waarom je op een 4 GB iPod nano 1000 nummers kan afspelen en op die van een concurrerend merk met 4 GB tot 1500 of zelfs 3000 nummers. Alles hangt af van de kwaliteit waarin het nummer wordt aangeboden. Dan verkies ik als consument toch 1000 nummers, maar in perfecte geluidskwaliteit. Artiesten of platenlabels die bij Apple een lagere kwaliteit eisen, komen van een kale reis terug. Ook belangrijk is om de cijfers van IFPI België uit 2004 in een breder perspectief te plaatsen: iTunes Music Store ging in België pas op 26 oktober 2004 van start, en was dus in ons land maximum 2 maanden actief voor de overgang naar 2005. iTunes was niét de eerste in België, maar de tweede onlinedienst. Nochtans is het wél de grootste, zowel qua muziekaanbod (1,5 miljoen nummers) als qua marktaandeel. Het is heel normaal dat een online muziekdienst even tijd nodig heeft om klanten te winnen. De drukst bezochte portaalsite in België had de eerste dag van zijn bestaan ook niet evenveel bezoekers als vandaag. Bovendien kloppen de cijfers van IFPI over 2004 al helemaal niet: 2 maanden na de start van iTunes in België, had iTunes al flink wat meer dan 250.000 nummers verkocht.. IFPI moet leren dat géén enkel middel van de eerste dag waterdicht is in de strijd tegen het illegaal downloaden. Twee jaar geleden beweerde IFPI België in HUMO dat iTunes (toen enkel actief in de VS) een flop was. Vandaag, 2 jaar later, heeft iTunes al meer dan 600 miljoen nummers verkocht en staat daarmee, volgens officieel te controleren cijfers, al meteen in de top 10 van de belangrijkste muziekretailers in de VS. Ik ken de boekhouding van IFPI niet, en ik hoef die ook niet te kennen, maar ik moet er dan ook geen uitspraken over doen. IFPI zou als belangenvereniging van de muziekindustrie ook beter moeten weten. Een regeringsiniatief om het aantal verkeersdoden te verminderen, beoordeel je ook pas na een jaar en niet na de 2de dag van invoering. Hoe kan je als IFPI de muziekindustrie verdedigen als je elk legaal alternatief al van de eerste dag de grond inboort?

Reacties zijn gesloten.