Vorig jaar produceerden we met zijn allen vijf exabytes aan nieuwe informatie. De ‘information overload’ loopt nu echt de spuigaten uit. En dat merk je ook aan de betrouwbaarheid van de berichtgeving in de pers.
Vorig jaar produceerden we met zijn allen vijf exabytes aan nieuwe informatie. Dat berekenden onderzoekers van de Universiteit van Californië in Berkeley. "Vijf exabytes" klinkt weinig, maar dat
zijn wel
5.000.000.000.000.000.000
bytes. Ik hoop dat de lay-out geen nulletjes weglaat, maar voor alle zekerheid meld ik nog even dat dit hetzelfde is als vijf miljoen terabytes. Dat is evenveel informatie als je zou vinden in een
half miljoen nieuwe Library of Congress bibliotheken. Uit het onderzoek blijkt verder dat wij die vijf exabytes gemiddeld drieëneenhalf keer
rondsturen via tv, radio, web, e-mail of andere middelen. Dat is achttien exabytes aan rondgestuurde nieuwe informatie.
Spuigaten
De helaas voorlopig on nonactief gezette elektronische nieuwsbrief deCURSOR concludeert dat de "information overload" nu echt de spuigaten begint
uit te lopen. "In onze informatiemaatschappij verliezen we … stilaan compleet het noorden," aldus deCURSOR. "Bijna elk aspect van het menselijk leven wordt wel ergens op bewaard, hetzij in tekst,
foto’s of videobeelden." Het feit dat er volgens het onderzoek elk jaar dertig procent nieuwe informatie bijkomt, maakt de zaken er niet beter op.
De onderzoekers hanteren een pure kwantitatieve maatstaf van het begrip informatie. Ze vellen geen oordeel over de bruikbaarheid of de kwaliteit ervan. Daar wringt precies het schoentje. Vandaag is
het veel gemakkelijker om nieuwe informatie te verzamelen en op te slaan. Denk bijvoorbeeld aan mobieltjes met ingebouwde camera en bandopnemer. Of aan de talloze weblogs en chat of instant messaging
kanalen waarin miljoenen mensen via een soort postmodernistische écriture automatique al hun zielenroerselen digitaal vastleggen.
Buffer
De buffer verkleint tussen wat zich afspeelt in onze geesten en wat we daarvan bewaren of delen met anderen. De grote hoeveelheid nieuwe informatie bemoeilijkt precies de selectie van wat waardevol
en/of bruikbaar is. Het zou interessanter zijn mochten we te weten komen hoeveel waardevolle informatie we jaarlijks produceren. Dat valt bijna niet te onderzoeken, àls je al overeenstemming zou
kunnen bereiken over de criteria voor wat waardevol of bruikbaar is.
Kritische zin en een derde zintuig voor onzin worden steeds belangrijker. Grappenmakers, onzinverkopers, gekken en personen met slechte bedoelingen produceren immers ook informatie, wellicht méér dan
de gemiddelde medemens.
Sinterklaas verboden?
Onlangs meldde een tv zender in de Nederlandse havenstand Rotterdam dat volgens een nieuwe EU richtlijn Sinterklaas verboden zou worden. De redactie was door een actiegroep geattendeerd op het
officiële EU persbericht nummer IP/03/1422, te lezen op de website www.eu-online.org. De EU zou vanaf 2004 strenger gaan toekijken op "uitingen
van ingesleten en onopzettelijk racisme zoals die tot uitdrukking komen in traditionele culturele vieringen". De Nederlandse Sinterklaas-viering was, aldus het persbericht, een goed voorbeeld van een
dergelijke viering, "vanwege het uitbuiten door Sinterklaas van zwarte slaven/gastarbeiders als hulpen".
Op het web vond de redactie sites van voor- en tegenstanders van de nieuwe EU-maatregel. Met wat telefoontjes werden interviews geregeld. Eén allochtone actievoerder liet zich zelfs onherkenbaar
filmen, omdat hij schrik had van mogelijke tegenacties van "racistische Nederlanders".
Uiteindelijk bleken de "officiële" EU site én de sites van de actiegroepen het werk te zijn van studenten die een masterclass volgden met als onderwerp nieuwe media in public relations. De
geïnterviewde actievoerders (mét inbegrip van de onherkenbaar gefilmde allochtoon) zaten mee in het complot. Onder tijdsdruk had de tv zender verzuimd een reactie te vragen van iemand van de EU. Het
verhaal was té mooi om niet te gebruiken.
Ik stuitte op deze site n.a.v. het feit dat ik bezig ben om de Sinterklaas viering in Suriname die enkele jaren terug is geherintroduceert in mijn land,voorgoed uit te bannen,en op zoek ben naar achtergrond info over dit feest.
Als klein zwart kind heb ik het Sinterklaas feest gevierd omdat het een kolonialistisch feest was die mij als zwarte door de Nederlanders was opgedrongen,maar heb mij \”toen ik besef had van de positie van de zwarte Piet\” er heftig tegen verzet. Het is geen pretje als zwarte om te merken dat jij geassocieerd wordt met de knecht van Sinterklaas. Ik vind dat de witte mensen dit moeten beseffen.Zwarte Piet is een belediging voor de kleurlingen en past niet in deze tijd.Bovendien blijkt dat het fenomeen zwarte Piet door Nederlanders is uitgevonden,omdat de echte \”Sint\” geen Pieten had.
Als men perse Sinterklaas wil vieren doe dat dan maar zonder zwarte Pieten omdat deze mij ieder jaar eraan herinneren aan de mensonterende wijze waarop mijn voorouders zijn geknecht door Nederlanders!
Reacties zijn gesloten.