Back to the future

Matt Groening is vooral bekend als maker van de tekenfilmreeks The Simpsons. Minder legendarisch, maar daarom zeker niet minderwaardig, is zijn tweede animatieserie Futurama. SCI Games vond de reeks ook interessant genoeg om er ook een game rond te breien. Is het spel enkel een must voor de fans van Futurama of hebben ook gewone stervelingen een boodschap aan dit spel? We testen het voor je uit…

Futurama is in de eerste plaats een grote parodie op het science-fictiongenre. Hoofdpersonage Fry is een pizzabesteller die zichzelf op 31 december 1999 per ongeluk duizend jaar de toekomst in katapulteert. Fry begint een nieuw leven en gaat werken voor de futuristische koerierdienst Planet Express Corporation. Pizza’s bestellen in de buurt of pakjes naar alle hoeken van universum brengen, het maakt niet zoveel uit. Op het koerierschip werken ook de eenogige schoonheid Leela op wie Fry stiekem verliefd is en de a-typische robot Bender die rookt, drinkt, steelt en een voorliefde heeft voor robotporno. De leiding van het team is in handen van, hoe kan het ook anders, een verstrooide professor.

Doordeweeks
De game begint wanneer de professor per ongeluk het koerierbedrijf verkoopt aan ‘Mom’, een multinational onder leiding van een grootmoeder. Mom wordt zo eigenaar van de helft van het universum. Fry en zijn vrienden zien dat helemaal niet zitten en trekken er op uit om deze situatie recht te zetten. Het begin van de game bestaat vooral uit filmpjes die op geen enkel vlak verschillen van de bestaande tekenfilm. De verwachtingen lopen dan ook hoog op bij deze grappige scènes. Wanneer de game echt van start gaat, volgt eigenlijk een teleurstelling. Futurama is niet meer dan een doordeweeks actie -en platformspel. Fry, Bender en Leela (de drie speelbare personages) moeten schieten, lopen, springen, boksen tegen de handlangers van Mom. Er is steeds maar één te volgen weg zoals een labyrinth van riooltunnels.

De uitdagende puzzels, zoals vermeld op de doos van de game, vormen geen echte hindernis. Zo moet je bijvoorbeeld een generator aanzetten om een lift te bedienen of een knop omdraaien om een deur te openen. Waar de tussenscènes erg origineel en grappig zijn, verwatert het eigenlijke spel. De levels zijn weinig gevarieerd en lijken eindeloos te duren.
Op de technische kant van Futurama valt weinig op te merken. Aangezien Matt Groening zelf de productie van het spel in handen had, is er bijna geen verschil tussen de look van de televisiereeks en de game. De graphics zijn helemaal hetzelfde en ook de stemmen werden ingesproken door de acteurs van de reeks. Wist je trouwens dat de stem van Leela ingesproken werd door Katey Sagal, beter bekend als Peggy Bundy uit “Married with Children”?