De digitale revolutie is helemaal losgebarsten: de vertrouwde vhs-videorecorder gaat het raam uit en wordt vervangen door een flitsende dvd-recorder. Films worden voortaan eerst op dvd uitgebracht en ook de videocamera is allang van zijn analoge roots verlost. DiskIee testte in totaal veertien digitale videocamera’s in twee prijscategorieën: vier instappers tot 850 euro en tien stevige middenklassers tot 2000 euro. Voor ieder wat wils dus. 
Net zoals de compact disc de muziekcassette heeft vervangen, zo zal ook digitale video de huidige analoge video-apparaten uit de markt stoten. Digitale videocamera’s hebben dan ook heel wat voordelen. Ten eerste is er de superieure beeldkwaliteit waarbij met een resolutie van meer dan 500 lijnen kan worden opgenomen. Bij een analoge videorecorder mag je al blij zijn als je de helft van dat aantal lijnen haalt. Bovendien zijn de meeste digitale videocamera’s dankzij hun kleine omvang en lage gewicht uiterst draagbaar en bevatten ze een boel handige snufjes zoals beeldeffecten en beeldovergangen. Tel daarbij op dat de meeste dv-camera’s eveneens dienst kunnen doen als digitaal fototoestel. Hoog tijd dus om de familie weer op te trommelen om de eerste beelden te maken!
Analoog of digitaal?
Bij digitale video worden beeld en geluid omgezet in digitale signalen en vervolgens op band opgenomen. Het lijkt wat vreemd om daarvoor een analoog medium te gebruiken, maar dat werd vooral gedaan omwille van de opslagcapaciteit. Een tape kan immers veel meer informatie bevatten dan harde schijven. Op één toestel na, maken alle geteste videocamera’s gebruik van een zeer klein opnamebandje genaamd MiniDV. MiniDV-bandjes zijn beschikbaar in opnamelengtes van 30 tot 60 minuten maar kunnen middels de long play-functie van de dv-camera nog heel wat langer mee. Zo kan een 30 minutenbandje als het ware uitgerokken worden tot 45 minuten. Naast beeld en geluid kunnen nog andere gegevens zoals datum- en tijdcodes in het digitale signaal worden opgenomen. Doordat alles digitaal wordt opgeslagen is er geen kwaliteitsverlies, niet bij veelvuldig gebruik en ook niet bij het maken van kopieën. Enkel Hitachi maakt geen gebruik van miniDV-bandjes, maar je geeft je de keuze tussen dvd-r of dvd-ram. Voordeel is dat je de schijfjes rechtstreeks in je computer bruikbaar zijn en dat je tijdens je opnames je films kunt bekijken, bewerken en wissen.
Aankooptips
– de meeste dv-camera’s zijn compact, maar dat betekent nog niet dat ze goed in de hand liggen.
– een dv-camera kan ook dienst doen als veredelde digitale fotocamera, maar verwacht er geen wonderen van. Toch boeken de meeste modellen op dat vlak een goede vooruitgang en sommige (lees: duurdere) camera’s laten heel aanvaardbare dingen zien. In dat opzicht is de aanwezigheid van een flash geheugenkaarteenheid handig meegenomen.
– een goede optische zoom is veel belangrijker dan een digitale zoom. Staar je dus zeker niet blind op een ongelooflijk klinkende 500-voudige zoom of dergelijke. In de praktijk valt daar meestal niet mee te werken. Een 10-voudige optische zoom is prima voor de meeste gebruikers.
– een ingebouwde flits of verlichtingslamp is altijd handig, maar vreet wel veel energie. Sommige camera’s kun je voorzien van een optionele verlichtingslamp.
– een extern lcd-schermpje is aan te raden en blijkt ook op alle dv-camera’s aanwezig, maar in volle zon valt er meestal moeilijk mee te werken.
– de aanschaf van een extra batterij is een goede keuze, want de autonomie van één batterij is meestal beperkt tot een uur of zelfs minder.
– het herladen van de batterij gebeurt best in een aparte lader. Sommige dv-camera’s laten herladen enkel toe wanneer de batterij in de camera zelf zit.
Testmethode
Alle camera’s werden ingesteld in volautomatisch modus en moesten hoofdzakelijk binnenopnames verwerken. De lichtomstandigheden waren daarbij niet van de poes met de aanwezigheid van TL-lampen en veel binnenvallend zonlicht. Onze opnames omvatten een panoramische scène (panning), een zoomgedeelte en een opname waarbij we van in onze testlocatie door het raam de buitenwereld filmen. Vervolgens worden alle opnames met behulp van een pc met Firewire-kaart en Adobe Premiere 6.5 in ongecomprimeerde vorm opgeslagen op de harde schijf. Toestellen die foto’s kunnen bewaren op geheugenkaartjes worden eveneens getest met een resem willekeurige opnames. Alle beeldmateriaal wordt nadien beoordeel door het af te spelen op een gewone crt kleurentelevisie. We letten daarbij op de beeldscherpte, de kleurweergave en de aanwezigheid van mogelijke beeldfouten. Daarnaast geven we punten op grootte en gewicht, technische specificaties en extra mogelijkheden.
De verschillen inzake pure video beeldkwaliteit blijken niet zo heel groot. Een 800 euro kostende dv-camera zoals de JVC GR-D50EX kan op dat vlak zelfs wedijveren met veel duurdere modellen. Enkel de Samsung VP-D950i kon ons iets minder bekoren en dat kwam vooral door de aanwezigheid van enkele beeldfouten. De voornaamste verschillen wat betreft videokwaliteit situeren zich echter in de kleurreproductie: de meeste camera’s hebben de neiging om kleuren zoals rood overdreven fel weer te geven. Vooral de toestellen van Sony, Canon en Sharp lijden hieraan. De meerprijs voor de duurdere modellen zit hem dus vooral in de aanwezigheid van extra fotofunctionaliteit en – daarmee samengaand – een hoger aantal CCD-pixels. Bij de instappers moeten we een moeilijke keuze maken tussen de Canon MV600i en de JVC GR-D50EX. Beide toestellen halen immers dezelfde prestatie- en prijs/prestatiescore! Onze voorkeur gaat lichtjes uit naar de Canon MV600i omwille van zijn iets betere optische zoom en omdat hij een tikkeltje compacter is. Ook in de klasse tot 2000 euro blijkt de winnaar niet overduidelijk. De Canon MVX150i haalt nipt de hoogste prestatiescore, maar evengoed had je kunnen kiezen voor de (duurdere) Sony DCR-TRV60E met drukgevoelig lcd-scherm of de JVC GR-DX55EX. Houden we rekening met de prijs dan treedt de Panasonic NV-DS65EG-S op het voorplan en krijgt het label Beste Koop.