May the Funk be with you!

Sega heeft geen eigen spelconsole meer. Na het jammerlijke falen van de Dreamcast is Sega spellen gaan maken voor consoles die wel succesvol zijn. Zo verscheen een tijdje terug al Sonic the Hedgehog op de Nintendo Gamecube. Nintendo is echter niet de enige die helden uit de oude doos herbruikt. Microsoft haalde twee andere Sega-helden van stal en bezorgde hen een nieuw avontuur. Het resultaat is Toejam and Earl 3: Mission to Earth. De vorige twee delen van dit spel verschenen op de Sega Megadrive en waren vrij succesvol. Gezien de aard van het spel, heb je echter geen voorkennis nodig, het is een pure 3D platform game.

Toejam en Earl krijgen een opdracht van hun grote leider, de Funk-o-Ponnemous (of iets in die trend). Dit blauwe wezentje met zwaar ‘Yo Yo’-accent is zijn twaalf vinylplaten kwijt! Op deze platen stonden de meest funky tracks van het hele universum. Eén keer raden waar deze albums terecht zijn gekomen. Juist: op de ons bekende planeet aarde. Toejam en Earl moeten naar de aarde om de platen te vinden. Hierbij krijgen ze hulp van een nieuw funky lid: Latisha. Je begint het spel met één van de drie karakters. Elk karakter heeft zijn eigen vaardigheden en eigenschappen. Zo kan Earl zonder problemen bedorven eten verorberen en kan Latisha wervelwinden berijden. Toejam heeft daarentegen meer geluk met geld. Het leuke is dat de vaardigheden beter worden naarmate je in het spel verder komt. Dit heeft met je ‘Funk Fu’ te maken. Daarmee laat je saaie aardlingen het licht van de Funk zien. In het begin heb je slechts een gele band waarmee je alleen maar de relatief zwakke aardlingen kunt ‘converteren’, maar naarmate je punten scoort, stijg je ook in Funk Fu-banden en kun je zo de sterkere vijanden aanpakken.

Gimme da Keyz !
Zoals in de meeste platformspellen, zijn ook in Toejam & Earl 3 verschillende werelden die levels bevatten. Deze levels zijn te betreden met sleutels die je in andere gebieden kunt vinden. Hoe hoger het level, hoe meer sleutels je moet vinden om het te spelen. Elk level heeft bovendien een aantal doelen die je moet voltooien om het te completeren. Handig is wel dat je niet alles in één keer hoeft te doen. Je kunt een level vroegtijdig verlaten zodra je de ‘Exit Elevator’ hebt gevonden. Naast je Funk Fu en speciale eigenschappen vind je ook een resem cadeautjes in het spel. Deze bevatten speciale items die je kunnen helpen in je opdracht. Zo zijn er bijvoorbeeld springveren, raketschoenen en vleugels te vinden. Er zijn een heleboel van dergelijke zaken te vinden maar slechts een paar komen ook echt van pas. Jammer is dat een heleboel speciale items je karakter zo goed als onbestuurbaar maken. Probeer maar eens te sturen met raketschoenen aan! Helaas verpest dit vaak het nut en het plezier van de cadeautjes. Gelukkig kun je zo nu en dan cadeautjes verkopen of ruilen met funky aardlingen. Natuurlijk lopen er traditiegetrouw een aantal irritante vijanden rond. Zo heb je hier de Medusa-baby’s die al je cadeautjes ‘randomizen’. Dit houdt in dat al je gevonden cadeautjes door elkaar worden gehaald en verwisseld worden met andere. Daardoor kun je tactische en nuttige items helemaal kwijt geraken.

Multiplayer en meerΣ
De tweespeleroptie is erg leuk. Als de figuurtjes bij elkaar in de buurt zijn, speel je op één scherm, maar zodra je verder uit elkaar gaat, gaat het beeld over in een ‘splitscreen’. Goed gevonden en leuk gedaan. Daarnaast biedt het spel je de mogelijkheid nieuwe levels en karakters te downloaden via Xbox Live. Dit hebben we echter niet kunnen testen.

De Anti Funk
Naast de gewone levels zijn er ook nog de ‘Stage Battle’ levels. In het begin stellen deze niet veel voor en houdt het niet meer in dan aardlingen converten of konijntjes van een gebouwrand afschoppen (wat best wel grappig is). Na een tijdje kom je echter oog in oog te staan met de ‘Anti Funk’. Dit is de grootste vijand en deze zul je dus met al je vaardigheden moeten verslaan. Het spel ziet er grafisch bijzonder mooi uit, maar dat geldt niet voor de Anti Funk. Het is niets meer dan een groene doodskop met twee witte handen die niet mooi wordt weergegeven. Daarnaast zijn de battles met de Anti Funk vervelend en kosten ze een hoop tijd.