Wie dacht dat Splinter Cell een ‘Xbox-only’ titel zou worden zat er flink naast. Ook op de PC en Playstation 2 komt hoofdpersonage Sam Fisher aankloppen. De Xbox-versie beviel ons erg goed (wat je hier leest) en dus waren we benieuwd of je op PC dezelfde dosis fun mag verwachten.
Het lijkt de omgekeerde wereld wel. Consoles zijn blijkbaar zo belangrijk geworden dat meer en meer games eerst daar op worden uitgebracht en later pas op PC. Ooit was het andersom. Natuurlijk valt er voor de uitgevers meer geld te verdienen met consoletitels maar het blijft jammer dat de PC zijn status als ultieme gameplatform stilaan aan het verliezen is.
Splinter Cell komt in een erg mooie verpakking (met een sticker van Sam Fisher) en omvat in totaal drie cd’s die zowat 1,5 GB uit je harde schijf happen. Zoals de meeste games begint ook Splinter Cell met een introfilmpje dat je meteen in de ‘mood’ moet brengen. Leuk, maar het is er aan te zien dat het hier om een conversie gaat: de filmpjes hebben duidelijk last van blokvorming. Op een televisiescherm is dit alles aanschouwelijk, op een 19-inch CRT-scherm komt het minder indrukwekkend over. Gelukkig vallen de in-game graphics van Splinter Cell heel wat beter mee. Wij gooiden alle grafische registers open (in een resolutie van 1600 bij 1200) en zagen dat het goed was. Splinter Cell pakt namelijk uit met ‘Dynamic Lighting’ en dat is voor een keer geen hete lucht. Zelden zagen we licht- en schaduweffecten zo knap weergegeven worden. Je ziet de lichtstralen werkelijk door ieder gaatje schijnen. Knap! Zoals het een geheimagent betaamt, beschikt Sam over een resem hulpmiddeltjes. Wat te denken van een lock-pick (die je daadwerkelijk zelf moet hanteren) of een kijk-onder-de-deur-camera? Maar ook puur fysiek heeft meneer Fisher de nodige trucs in huis. Zo kan hij als een volleerde ninja zich tussen twee muren naar boven werken.
Zie het leven door een grijze bril…
Om de controlemogelijkheden van Sam onder de knie te krijgen, krijg je eerst een oefenmissie voorgeschoteld. Deze vormt een prima introductie op het echte werk. Ondanks de vrij uitgebreide mogelijkheden zijn er opvallend weinig toetsen nodig: met muis en pijltjestoetsen bestuur je Sam Fisher terwijl de shift-toets en de spatiebalk zorgen voor het belangrijkste aktiewerk. Eenvoudig maar doeltreffend. Meteen duikt nog een verschil op met de Xbox-versie: je kunt te allen tijde saven. Op deze manier wordt het wel meteen heel wat gemakkelijker om missies door te komen. Eenmaal een moeilijk punt voorbij is het enkel een kwestie van snel te saven. Het spelverloop is dan ook zo lineair als een meetlat: je sluipt van punt A naar B en onderweg ruim je tegenstanders op of forceer je deuren. Eén van de sterke punten van Splinter Cell is zonder meer de sfeerschepping. Het voelt allemaal ongemeen spannend aan. Vooral de muziek draagt bij tot adrenalineverhogende momenten: indien je wordt opgemerkt – en dat is echt niet hetgeen je wil – gaan de basgeluiden meteen hevig tekeer.
Pijnlijk maar noodzakelijk
Voor wie het nog niet door had: Splinter Cell is een pure single player game en dat is in deze tijden van breedband internet opmerkelijk. Verwacht dus geen on line bloedbaden met rondvliegende oogballen en meer van dat fraais maar wel een sneaky game waar (beperkt) beroep wordt gedaan op je denkvermogen. Erg origineel is het allemaal niet maar dat belet niet dat dit één van de leukere single player PC games is van het moment.
Officiële site van het spel: www.splintercell.com
Ontwikkelaar: Ubi Soft
Uitgever: Ubi Soft
49,95 euro (incl. BTW)
Minimaal: Windows 98/ME/2000/XP, 800 MHz Pentium III of AMD Athlon processor, 256 MB RAM, 32 MB video card, DirectX 8.1-compatibele geluidskaart, DirectX 8.1, 8x speed CD/DVD drive, 950 MB tot 1.5 GB vrij op harde schijf.
fucking great, never seen such great graphics and lightning on the PC!!!!!!!!!!!
Is inderdaad een bar goed spel, de graphics zijn echt mooi, het beste spel op dit moment absoluut, alleen een beetje snel uitgespeeld, een weekje spelen en je zit er doorheen, en niet met uren gamen door, maar eens af en toe een half uurtje, maar toch absoluut een aanrader
Reacties zijn gesloten.