Een draak van een game?

Ook al is het sinds 1 februari 2003 officieel het Chinese jaar van de ram, toch gaan we met een ander Chinsees symbool aan de slag: de draak. Verwacht echter geen heldhaftige of stoere verschijning, want Spyro is het meest schattige draakje dat je ooit zag en bovendien geen onbekende in de gameswereld. Hij speelde met succes al de hoofdrol in enkele PlayStation (One) games. Met Spyro: Enter the Dragonfly zet het kleine draakje zijn eerste stapjes naar grote broer PlayStation 2 en GameCube. We gaan na of de PlayStation 2 versie de moeite waard is.

Op het jaarlijkse drakenfestival krijgen jonge draken in een soort rite de passage hun eigen ‘dragonfly’ (vleugels). Maar het loopt jammer genoeg flink fout. Gnasty Gnorc en Ripto (wat een namen!) hebben het duivelse plan opgevat om alle dragonflies te ontvoeren. Gelukkig is dat plan een beetje de mist ingegaan, maar nu zijn alle dragonflies wel verspreid over verschillende werelden. Het is dus de bedoeling dat Spyro alle negentig dragonflies opnieuw verzamelt. Deze bevinden zich verspreid over de verschillende levels. Er zijn diverse manieren om vleugels te verzamelen. Er zijn er die gewoon in de omgeving rondvliegen en die je eenvoudigweg moet vangen. Andere moet je dan weer winnen door opdrachten of uitdagingen tot een goed einde te brengen. Zo moet je bijvoorbeeld verhinderen dat de veestapel van een boer ontvoerd wordt door een ufo, varkens van de barbecuegrill redden of een aantal palen activeren met elektriciteit. Ondertussen kun je ook nog kristallen verzamelen om upgrades te bekomen.

Kinderen toegelaten
Spyro’s belangrijkste wapen is zijn mond. Hij kan vuur, ijs, bubbels en bliksems spuwen. Daarnaast heeft hij ook nog horentjes om in een drafje een tegenstander tegen de vlakte te duwen. Van een multifunctionele draak gesproken! Spyro staat er in de huidige platformtraditie natuurlijk niet alleen voor, want enkel duo’s kunnen zo’n zware opdracht aan. Het draakje wordt daarvoor bijgestaan door Sparx. De rol van kirrende Sparx is heel miniem, hij heeft ook niet echt een eigen karakter zoals bij de andere platformduo’s Jak & Daxter of Ratchet & Clank. Je merkt dat de opdrachten in deze game betrekkelijk eenvoudig zijn, Spyro: Enter the Dragonfly richt zich dan ook op een kinderpubliek. De game speelt erg gemakkelijk: iedere tegenstander krijg je met één druk op de knop tegen de vlakte. De enige spanning en frustratie zit hem in het spring- en vliegwerk. Het is een kwestie van op het juiste tijdstip op de juiste plaats de juiste beweging te maken, want anders kun je eindeloos opnieuw proberen om die ene sprong succesvol te beëindigen. Als je kind groot genoeg is om een PS2-controller in de handjes te houden, dan is dit game zeker een grote aanrader om de eerste stappen in de wereld van de videogames te begeleiden. Want het grote voordeel is dat naast een toegankelijke content, de game vertaald werd in het Nederlands. Zowel de on screen teksten als de gesproken dialogen zijn helemaal in het Nederlands beschikbaar. Een groot pluspunt toch wel in vergelijking met andere kindergerichte games zoals Ratchet & Clank.

Grafisch matig
Spyro: Enter the Dragonfly is ideaal voor het afstellen van de kleurinstellingen van je televisie, want vrolijke en felle kleuren vullen je scherm bij het spelen van de game, een interactief testbeeld als het ware. Maar algemeen gezien scoort Spyro: Enter the Dragonfly op grafisch vlak maar behoorlijk. De omgevingen zijn nogal leeg en afgeronde vormen zien er hoekig uit. Het lijkt alsof Spyro’s Psone verleden nog doorleeft in de graphics.