James Bond zonder zever

2
57

Tom Clancy is een succesvol Amerikaans auteur en dat mag onder andere blijken uit de vele verfilmingen van zijn boeken. Clancy heeft zelfs al enkele games op zijn naam staan zoals Ghost Recon en Raven Shield. Ook voor Splinter Cell ging Ubi Soft bij Clancy aankloppen. Splinter Cell kun je catalogeren onder het ‘stealth-genre’ dat vooral bekend is geworden met de Metal Gear Solid reeks. Biedt het rondsluipen in vijandige gebieden nog enige voldoening?
splinter1
In Splinter Cell kruip je in de huid van Sam Fisher. Fisher mag zich medewerker noemen van Third Echelon, een geheime afdeling van de Amerikaanse geheime dienst NSA (National Security Agency). Kan het nog mysterieuzer? Third Echelon gebruikt eenheden die bekend staan als zogenaamde Splinter Cells. Dit zijn elite spionage-eenheden die bestaan uit één enkele persoon. Net als een glassplinter is een Splinter Cell klein, scherp en vrijwel onzichtbaar. Moderne oorlogsvoering staat of valt met een goede geheime dienst. Het verzamelen van informatie staat dan ook centraal tijdens Fisher’s missies. Er zijn in totaal negen missies verspreid over 24 levels in vier landen: Myanmar (www.myanmar.com), de Verenigde Staten, Georgië en Rusland. Je hebt de vrijheid om iedere missie naar eigen inzicht af te handelen en het doel heiligt daarbij de middelen. Die middelen zijn in Splinter Cell in overvloed aanwezig. Je hebt in de eerste plaats het nodige wapengeweld voor handen, maar daarnaast is er nog heel gamma randapparatuur beschikbaar. De gadgets zijn niet zo ‘fancy’ verpakt zoals bij James Bond, maar effectief werken ze zeker wel. Je hebt de keuze uit plakcamera≠s, gasgranaten, een slotenmakersset, lasergestuurde microfoons, optische kabels, micro-explosieven, nachtkijkers, infraroodkijkers, enz.

Aangezien absolute geheimhouding een grondbeginsel van je beroep is, trek je best niet met een orkest het vijandelijk gebied binnen. Splinter Cell is niet bedoeld voor schietgrage gamer, wel voor mensen die geduld kunnen opbrengen en met de nodige voorzichtigheid een missie durven aanpakken. Splinter Cell bezit daarbij enkele unieke eigenschappen. Als je niet in het licht loopt, zul je minder snel ontdekt worden. Is er teveel licht? Geen nood, want ongeveer alle voorwerpen in Splinter Cell zijn interactief. Je schiet dus gewoon een lamp aan diggelen moest dat nodig zijn. Een ander voorbeeld is het wegwerpen van een frisdrankblikje om de aandacht van de vijand af te leiden. Je hoeft tegenstanders niet noodzakelijk om het leven te brengen in dit spel. Je kunt ze uitschakelen door ze bewusteloos te slaan maar je kunt ze ook gebruiken als menselijk schild of als informatiebron. Als je de vijand toch moet liquideren, laat je best het lichaam niet open en bloot liggen. Lijken verslepen is blijkbaar een nieuwe trend in games want onze rug is nog steeds herstellende van het gesleur in Hitman 2: Silent Assassin (zie ook onze bespreking hier). Zoals eerder gezegd, kies je je eigen aanpak voor dit game. De mogelijkheden zijn daarbij erg uitgebreid, maar je zal ook erg snugger moeten zijn om alles tot een goed einde te brengen. Splinter Cell speel je dus niet op een lome zondagnamiddag uit. Saven kan enkel op vastgestelde locaties, waardoor je bepaalde stukken vaak zult moeten herspelen.

Mooi, mooier, mooist
Grafisch verlegt Splinter Cell de grens van wat we tot nog toe op een console konden bewonderen. De game kent een ongeëvenaard gebruik van licht en schaduw. De verschillende schaduwen en lichteffecten zijn ook functioneel aangezien je onopgemerkt je doel moet bereiken. Om dit te verwezenlijken maakt Splinter Cell gebruik van de Unreal-engine. Het personage Sam Fischer is helemaal samengesteld uit getekende animaties. Sam kan ook een ongezien groot aantal bewegingen uitvoeren. Naast basismoves als hurken en springen, kun je ook koprollen, hangen, klimmen, om de hoek schieten, touwglijden, op je tegenstander vallen, springen met een stille landing, enz. Alle mogelijke bewegingen zijn dus grondig bestudeerd en daarna omgezet in 3D. Dat alle animaties getekend zijn en niet gemaakt zijn door middel van motion capturing maakt dat het geheel er gedetailleerder uitziet. Zo kan Sam met zijn ogen knipperen, lachen of boos kijken. Ook de infrarood√ en nachtvisie zijn mooi weergegeven.

Conclusie
Microsoft mag verheugd zijn dat de Xbox (voorlopig) de enige console is waarop Splinter Cell verschijnt. Want dit game heeft heel veel uitstraling en de verschillende elementen zoals graphics, verhaal en gameplay passen perfect in mekaar. Een ‘must have’ voor Xbox-bezitters.

Officiële site van het spel: www.splintercell.com
Ontwikkelaar: Ubi Soft
Uitgever: Ubi Soft

Splinter Cell is vanaf half januari ook beschikbaar op de pc.

Adviesprijs
ongeveer 70 euro
Systeemvereisten
Xbox spelconsole
Vorig artikelBeste wensen
Volgend artikelNotebooks met betere graphics en batterij

2 REACTIES

Reacties zijn gesloten.