Supermens Khan, ooit door Kirk achtergelaten op een verlaten planeet, zint op wraak. Zopas verscheen de Director’s Edition van de tweede Star Trek bioscoopfilm op dvd.
De film (3,5/5): Dit is al een oudje. De tweede Star Trek bioscoopfilm dateert immers van 1982 en viert dus dit jaar zijn twintigste verjaardag. Ik geef het niet graag toe, maar ik zag hem
indertijd in de bioscoop. De tijd vliegtΣ
Vele Star Trek fans beschouwen The Wrath of Khan (De Wraak van Khan) als de beste Star Trek bioscoopfilm. Ik ben het daar niet helemaal mee eens. Wrath is een goede film, daar niet van.
Regisseur Nicholas Meyer keerde terug naar de essentie van Star Trek. Eerder dan een spectaculaire sf-film te maken, probeerde hij de sfeer van de originele Star Trek tv-reeks uit de jaren zestig te
hercreëren op het grote doek. Wrath is daarom in vele opzichten een eerder intieme film, waarin een hoofdrol is weggelegd voor de brug van de Enterprise, waarop zich het merendeel van de
“actie” afspeelt.
Khan speelde de hoofdrol in een aflevering van de originele tv-reeks, getiteld Space Seed. Deze supermens was ooit dictator van de aarde, werd echter verbannen in een slaapschip en gewekt door
de onwetende bemanning van de Enterprise. Khan wil met zijn superieur intellect en dito kracht opnieuw het heelal veroveren, maar Kirk steekt er een stokje voor en laat hem en zijn gezellen achter op
een verlaten planeet.
The Wrath of Khan speelt twintig jaar later. Khan, opnieuw en met veel verve gespeeld door Ricardo Montalban, kan ontsnappen en heeft maar één doel voor ogen: Kirk en de Enterprise vernietigen.
De achtervolgingen en ruimtegevechten zijn best spannend, maar voor een superieur intelligent mens komt Khan toch dikwijls verrassend stom uit de hoek. Echt spannend is het allemaal niet. Het feit dat
de producenten omwille van kostenbesparingen zoveel mogelijk beelden en decors van Star Trek I wilden hergebruiken, valt na een tijdje op, al is het allemaal knap gedaan.
Star Trek II werd een groot succes, zodat de volgende afleveringen op een groter budget konden rekenen. Volgens mij ligt dit aan de manier waarop de film afloopt, namelijk met de dood van Spock, die
zijn leven laat tijdens het redden van de Enterprise.
De producenten wijzigden het einde van de film tegen de zin van regisseur Meyer. Ze suggereren duidelijk dat Spock nog zal terugkeren. Dat doet hij inderdaad in Star Trek III. In 1982 was dit allemaal
heel onverwacht en emotioneel, maar twintig jaar later is de verrassing van Spock’s dood er wel een beetje af. Spock’s sterfscène is ongetwijfeld nog altijd een heel emotioneel element voor wie is
opgegroeid met de Star Trek mythologie. Kijk je er wat nuchterder tegenaan dan is het allemaal nogal overgeacteerd. Vooral William Shatner, die ik overigens een heel leuke en komische kerel vindt,
treft niet echt de juiste toon in deze scène: hij komt duidelijk een acteerregister te kort.
DVD kwaliteit (4/5): Hoewel Wrath de goedkoopste Star Trek bioscoopfilm ooit is, merk je dat niet aan de beeldkwaliteit. Hier en daar zijn kleine kleurverschuivingen merkbaar zijn, maar de
beeldkwaliteit van deze anamorfische breedbeeld dvd is zo goed als hij kan zijn. Het beeld wordt weergegeven in de oorspronkelijke beeldverhoudingen van 2,35 op 1. DTS-geluid ontbreekt, maar dat is
normaal voor een film die oorspronkelijk in Dolby Surround werd opgenomen. Het 5.1 Dolby Digital geluid is ok en je subwoofer schiet regelmatig in gang bij de lage grondtonen van de warp engines en
bij sommige ruimtegevechten.
Extra’s (5/5): Aan de Director’s Edition werden uiteindelijk maar vier minuten toegevoegd. De details daarover verneem je in de tekstcommentaar van Star Trek specialist Michael Ouda (je roept
deze op via de ondertiteling). Naast die (interessante) tekstcommentaar bevat de disc ook een gesproken commentaar van regisseur Meyer, die heel verfrissend toegeeft geen Star Trek fan te zijn. Er
zijn ook nieuwe interviews met Nicholas Meyer, William Shatner, Leonard Nimoy, Ricardo Montalban, en producer Harve Bennett, naast oude interviews met DeForest Kelley (ondertussen overleden), William
Shatner, Leonard Nimoy, en Ricardo Montalban. Heel leuk is het onderdeel The Star Trek Universe: A Novel Approach, waarin twee auteurs van Star Trek romans uitleggen hoe ze proberen de talloze
gebeurtenissen in het Star Trek universum in een enigszins logisch verband te houden. De meeste extra’s staan op de tweede disc van deze uitgave.
De Director’s Edition van Star Trek II bevat genoeg extra’s om je een vijftal uren zoet te houden. De film zelf is ook niet slecht, al is hij niet de beste Star Trek film die sommige fans er omwille van het einde van de film van maken.