What’s in a name?

0
15

11 december 2000 was D-day – domeinnaamdag – in België. DNS Belgium, de vzw die instaat voor de toekenning en het beheer van Belgische domeinnamen, introduceerde toen een nieuw, volledig vrij systeem voor de registratie van be-domeinnamen. De eerste dag ging het al goed mis: de firewall van DNS kon de toevloed van nieuwe domeinnamen niet aan en crashte. Gans de procedure moest de dag erna worden overgedaan. Sindsdien zijn de problemen blijven duren.
internet
Voor 11 december 2000 kon je alleen een Belgische domeinnaam registreren als je kon bewijzen dat je er recht op had, bijvoorbeeld omdat de naam van je bedrijf overeenstemde met de gewenste domeinnaam, of omdat je beschikte over het merkenrecht van de domeinnaam. Particulieren konden voor 11 december 2000 geen domeinnamen registreren. Bovendien kon je ook geen algemene woorden zoals “boeken” of “tijdschriften” registreren.

Waterdicht
Het oude systeem was niet waterdicht. Slimmeriken kregen na een tijdje door dat ook vzw’s domeinnamen konden registreren. Wilde je een bepaalde naam dan richtte je gewoon een vzw met die naam op en vroeg je vervolgens de overeenstemmende domeinnaam aan. In de meeste gevallen werd die toegekend. We zullen ze in dit verhaal nog tegenkomen, maar ondernemende Nederlanders slaagden er met dit trucje bijvoorbeeld al in december 1998 in om de zeer waardevolle naam sex.be vast te leggen. Het bedrijf Both Multimedia + Internet Exploitatie B.V. richtte gewoon een Belgische vzw met de naam sex op en klaar was kees (hoewel, zo hopen we althans, niet letterlijk). Een kennis van mij pikte door middel van hetzelfde trucje in november 1999 het domein senior.be in. Hij richtte daarvoor speciaal de vzw Senioren op het web op.

Geen inhoudelijke controle
Vanaf 11 december 2000 oefent DNS Belgium geen enkele inhoudelijke controle meer uit op de aanvraag van een be-domeinnaam. DNS.be handelt de aanvragen ook niet meer zelf af, maar werkt met erkende agenten. Daar zijn er ondertussen bijna vierhonderd van (de volledige lijst staat op de website van DNS.be). Ieder bedrijf dat zich geroepen voelt, kan DNS-agent worden. De procedure is simpel: onderteken het contract dat je op de website van DNS vindt en stort een provisie van 100.000 frank. Dat er geen inhoudelijke controle is op de aanvraag van domeinnamen, betekent niet dat alles mag. Het merken- en handelsrecht geldt ook op het internet. Als je pakweg de naam cocacola.be zou wegkapen dan zou je zeker voor de rechter worden gedaagd en de naam verliezen. Niet alleen ben je dan je inschrijvingsgeld kwijt (DNS betaalt dit immers niet terug voor onterecht aangevraagde domeinnamen), ook bestaat de kans dat de echte rechthebbende voor de rechtbank een schadevergoeding tegen je eist. Om de rechtbanken niet nodeloos te belasten met conflicten over domeinnamen, gaat iedereen die een be-domeinnaam aanvraagt ermee akkoord dat er bij conflicten een beroep wordt gedaan op het Belgisch Centrum voor Arbitrage en Mediatie (CEPINA). Elders vertellen we je meer over die procedure. Voor 11 december bestond er een overgangsperiode waarin je nog domeinnamen kon aanvragen volgens het oude systeem. DNS moet de duizenden namen die op die manier in extremis werden aangevraagd nog controleren. Sommige namen werden ook volgens het nieuwe systeem aangevraagd. Een aantal namen komen in april opnieuw vrij voor registratie, eveneens volgens het wie eerst komt eerst maalt principe. Andere namen blijven voorlopig geblokkeerd, tot DNS heeft uitgemaakt wie er recht op heeft.

Vorig artikelEen Weens voorproefje
Volgend artikelPraktische wegwijzer Access
Jozef Schildermans
Jozef Schildermans is journalist en schrijver. Zijn recentste roman is De reis van de hofarts (samen met Ludo Schildermans) onder de auteursnaam L.J. Schildermans gepubliceerd bij Uitgeverij Houtekiet.