De Witte Webridders binden met nieuwe middelen de strijd aan tegen Het Cyberverderf: de pornografie. Een ware kruistocht wordt het. Elke website met een te hoog gehalte elektronisch vlees wordt onverbiddelijk geëxcommuniceerd. Wat de middeleeuwse Heksenhamer was voor de Inquisitie, zijn allerlei pornofilters voor het web. Want zonder deze filters is het web niet meer of niet minder dan een elektronische Sodom en Gomorra, aldus de cybermoraalregelneven. Eyeguard is een van de eerste programma’s van een nieuwe generatie pornofilters die de blote madammen op het web te lijf gaat. Op naar het Schone Web!
Je kunt niet om de werkelijkheid heen. Seks blijft de meest gebruikte zoekterm op het web, slechts heel even van de troon gestoten door MP3. Sekssites blijven ook uiterst lucratief, al haalt de ernstige e-commerce gestaag de achterstand in. De pornosites worden ook alsmaar agressiever en onthullender, ook in hun banners en openingspagina’s. Een jaar geleden zou ik over programma’s als NetNanny de banvloek hebben uitgesproken. Nu moet ik toegeven dat er pornosites zijn die zelfs bij hun aankondigingen zo expliciet zijn dat er ook meer vrijdenkende ouders zich terecht zorgen maken over wat hun kroost eventueel te zien krijgt bij een volledig vrij surfgedrag. Toch blijf ik erbij dat pornofilters met de grootste omzichtigheid benaderd dienen te worden. We mogen zeker niet de Amerikaanse toer op, waarbij zelfs de website van Greenpeace op de zwarte lijst van NetNanny terechtkwam, maar niet die van de NRA (National Rifle Association). Nu ja, deze laatste heeft niemand minder dan Charlton Heston als voorzitter en heeft een enorme lobbymachine in de VS, dus dat verklaart misschien een en ander.
Greenpeace
Wat heeft Greenpeace met seks te maken? Afgezien van de bloemetjes, de bijtjes en hoe de zeehondjes het doen, niks natuurlijk. Het laat alleen maar zien dat webfilters misbruikt kunnen worden om kinderen qua informatie te sturen. De stap is dan klein om bijvoorbeeld te beletten dat je kinderen surfen naar websites die de evolutieleer prediken, maar wel toelaten dat ze websites bezoeken van de creationisten. Het grote probleem van programma’s als NetNanny is dat ze gebaseerd zijn op een zogenaamde ‘black list’, een zwarte lijst van
Eyeguard doet wat het belooft: je verplichten tot ‘decent’ surfgedrag. Het gebruikt daarvoor een wel heel aparte benadering. Het detecteert onfatsoenlijke plaatjes aan de hand van de hoeveelheid elektronisch vlees. In principe ontsnapt dan ook bloot op cd-roms niet aan de aandacht van Eyeguard, maar hier laat het programma duidelijk een steek vallen. In tegenstelling tot programma’s die met een zwarte