Steeds meer data op een steeds kleinere ruimte. Dat is het credo sinds de uitvinding van computergeheugens. Wetenschappers van de Amerikaanse marine zijn erin geslaagd om magnetische hoepels op microscopische schaal opeen te stapelen. Elke magnetische hoepel heeft een weerstand die afhangt van zijn magnetische stand. Stel dat de hoepel een soort van kompas zou zijn, dan kan zijn naald naar het noorden of naar het zuiden wijzen. En dat kun je vergelijken met een 1 of een 0. Daarmee kunnen we elke magnetische hoepel dus een bit laten weergeven door hem in een bepaalde richting te magnetiseren en dan de weerstand van de hoepel uit te lezen. Je kunt zo’n magnetische hoepel dus beschouwen als een geheugencel voor één bit. Het leuke aan deze technologie is eerst en vooral dat de magnetische hoepels hun magnetisatie behouden ook als er geen stroom meer is. Ten tweede – en dat is de ware wetenschappelijke doorbraak – zijn de marinewetenschappers erin geslaagd om deze technologie op het submicronniveau uit te voeren en bovendien uit te vissen hoe ze dit kunnen gebruiken om praktisch bruikbare geheugensystemen mee te bouwen. Je kunt dit magnetische hoepelsysteem vergelijken met solid state geheugens: als het ware een combinatie van flashgeheugens en een harde schijf. Ben je klaar voor de klapper? Hoeveel geheugen kunnen deze microscopisch kleine magnetische hoepels opslaan per vierkante centimeter, denk je? In een interview aan de krant ‘L.A. Times’ verklaarden de marinewetenschappers dat ze dachten ruim 400 GB per vierkante inch te kunnen opslaan. Dat is dus ruim 62 GB per cm²!
Home Hardware
