Microchip
De eID verschilt in vier punten van de gewone identiteitskaart: ze bevat een microchip, het rijksregisternummer staat er altijd op (vroeger was dat facultatief), je burgerlijke staat wordt niet vermeld en je adres is onzichtbaar maar zit wel in de chip.
Natuurlijk dient de eID in de eerste plaats om je te identificeren – daarvoor is het tenslotte een identiteitskaart. De voordelen van de elektronische versie situeren zich voornamelijk op drie vlakken: meer gebruiksmogelijkheden, meer comfort en een grotere veiligheid.
Wanneer je de rist plastic kaartjes in je portefeuille bekijkt zal je dat al vlug duidelijk zijn: weg met die toegangskaart tot het containerpark, weg met die bibliotheekkaart, dat kan net zo goed of zelfs nog beter met de eID. De kaart kan ook gemakkelijk ingezet worden als toegangssleutel tot het bedrijfsnetwerk of als toegangskaart tot beveiligde websites en internettoepassingen, waaronder de toepassing Tax-on-Web (de elektronische belastingsaangifte), of bijvoorbeeld ook de reeds bestaande SaferChat-sites voor jongeren van 12 tot 18 jaar. Omgekeerd zou de eID ook jongeren de toegang kunnen ontzeggen tot "adult websites".
Net zoals bij een bankkaart hoort bij een eID ook een Pincode. In combinatie met de kaart kan je zo je "handtekening" plaatsen voor je aankopen op het web, bewijs je dat je wel degelijk gerechtigd bent voor de aanvraag van bepaalde officiële documenten, enzovoort.
Naarmate de eID ingeburgerd geraakt, zul je ze voor steeds meer toepassingen kunnen gebruiken. Dat vereist natuurlijk de ruime verspreiding van kaartlezers. We bespreken er hierna een aantal.
is er linux software? en is die ook getest?
Invoering van de identificatieplicht, biometrische kenmerken in paspoorten, vergaande uitwisseling van passagiersgegevens, opslag van internetverkeer: de gewraakte ‘Big Brother-samenleving’ komt met rasse schreden dichterbij. Nieuw is het Amerikaanse idee voor computerchips in paspoorten: VS-douane zou hiermee op twintig meter afstand, zonder dat de burger het merkt, een massa aan informatie kunnen uitlezen. Vanuit de samenleving en het Europees Parlement komt steeds meer verzet. De roep om een veiliger samenleving lijkt meer en meer plaats te maken voor het pleidooi om behoud van privacy en bescherming van burgerrechten.
In de ‘oorlog tegen het terrorisme’ wordt dankbaar gebruik gemaakt van de voortschrijdende techniek op het gebied van elektronische identificatie en surveillance. Vooral de Verenigde Staten zien de toepassing ervan liever gisteren dan morgen, maar stuitten, naar eigen zeggen, op een cultuurverschil. \”In Amerika wordt een terroristische actie als oorlogsdaad beschouwd, in Europa als criminele handeling\”, zo beweert de Amerikaanse minister van Binnenlandse Veiligheid Tom Ridge.
Reacties zijn gesloten.